LittlePengu adlı kişiye ithaf edilmiştir.Başarılarının devamını dilerim..
Kelimeler esir oldu soluklarının arasına.Dökülemedi dudaklarından, boğazına sarılıp intihar etti cümleler. Söylemek istedikleri kaldı içinde, tıkadı soluklarını intihara meyilli düşünceler. Bir zehir gibi kanına karıştı ve yavaşça tüketti zihnini.Cümlelere karşı dilsiz oldu.Düşüncelerine karşı ise, acı ile doldu.Her şey yok olup giderken, geride ise ne acı kaldı ne de keder. Çünkü geçmiyordu ikiside.Bu yüzden onlarla yaşamayı öğrendi. Kovmak yerine kucak açtı onlara. Kabul etti benliğine. Zihninin en ücra köşelerine kadar konuk etti. Kalbini doldurdu onlarla ve sonra ondan geriye pek bir şey kalmadı aslında. Kalbi paramparça, düşünceleri kırık, acı dolu bir benliğin sahibi, küçük, yaralı bir kız çocuğu dışında.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Wattpad'de bu isimle yayınlanan İlk ve Tek kitaptır. :)
