Niewiadoma Niewidoma

Rozdział 2

(Włączamy muzykę i czytamy🎧)  -Sophie przez ten wypadek straciłaś wzrok.
-Niemozliwe, to tylko zły sen. Zaraz się obudze w moim pokoju.
Koło mnie jak zawsze będzie spał mój kochny mango (mój kot). Wyjde na balkon i zobacze liście mieniące się wieloma kolorami.
- Czyli teraz mam być tego pozbawiona przez jeden wypadek .

Jak będzie teraz wygladał moja przyszłoś(ale ze mnie egoistka)

-Mamo nic mi jeszcze nie mówiłaś o tacie. Jak on się czuję?
-Mamo powiedz coś
(Ręce jej się trzęsły, a z oczu zaczeły wypływać łzy. Na początku powoli jakby chciały przedłużyć tą chwilę. Potem szybko jedna za drugą.)
-Sophia ja niewiem co mam ci powiedzieć. Tata... (wzieła wdech żeby móc cokolwiek powiedzieć) już go znami niema.
-Nierozumiem jak to go niema?
-Poprostu odszedł do lepszego świata już na miejscu wypadku. Lekarze próbawali zrobić co w ich mocy...mówili że z cudem przeżyłaś. Jakby on z góry chronił cię.
-Będzie mi go bardzo brakować
-Nawet nie wiesz jak bardzo Sophie.
Siedziałam na łóżku szpitalnym usłyszałam mamy kroki w moją stronę i posmutniałam chciałabym ją jeszcze raz zobaczyć ale niewiem czy to jest możliwe.

Przytuliłam ja mocno bo teraz nam obu przyda się siła żeby przetrwać tą pustkę, którą pozostawił tata po sobie w naszych sercach.

Jednego jestem pewna, że już nigdy nie będzie tak jak dawniej.

☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆
Dziękuję za uwagę! Kolejny rozdziała pojawi się za ☆☆☆☆☆5 gwiazdek więc jeśli chcecie kolejne rozdziały wystarczy, że dobijemy do 5 ☆☆☆☆☆. Przepraszam za wszystkie błędy staram się ich robić coraz mniej. Każdy wasz komentarz wiele dla mnie zanaczy jeszcze raz dziękuję. Jeszcze jedna mała sprawa zapraszam do mojej drugiej książki "Kim jestem? " jeśli lubicie tematy związane z magią to właśnie ta książka jest dla was.