Hoofdstuk 2

440 10 0
                                    

Het is 1 dag na de heftige beschuldiging. Eva en Wolfs hebben besloten om de kinderen nog niet in te lichten. 'Moet je niet werken pap?' Vraagt zijn oudste zoon Lex aan zijn vader. Als ze 's ochtends aan het ontbijt zitten. 'Nee jongen, papa blijft een dagje thuis', vertelt hij maar. Tringgg. 'Oww schat, wil jij de deur even open doen?' Vraagt Eva aan Lex. 'Ja tuurlijk', legt hij zijn mes op zijn bord waarna hij naar de deur loopt. Ondertussen streelt Eva snel even onopgemerkt over de hand van Wolfs. 'Mam! Wil je even komen', roept Lex vanaf de deur. Eva loopt naar haar zoon toe. 'Oww hallo', ziet ze de postpode voor de deur staan. Moet ik tekenen?' Vraagt ze als de man met een lijst voor zijn neus staat. 'Kijkt u eens', geeft de postpode Eva een envelop. Waarna Eva haar hantekening opschrijft. 'Voor jou schat', geeft Eva de envelop aan Wolfs als ze weer gaat zitten. Wolfs pakt de brief aan en scheurt de envelop open, waarna hij de brief leest.

Wolfs schrikt zich rot. Hij heeft nu de aangetekende brief vast waarop staat de hij geschorst is. En in die brief staat ook dat zijn stagiaire aangifte heeft gedaan bij de politie. Aangezien Wolfs bij de recherche hoort, is die melding naar de rijks recherche gegaan. Wolfs dacht dat hij een goede verstandshouding had met zijn stagiaire en dan vind hij het moeilijk om te horen dat zij zegt dat ze voor verhoogde cijfers voor haar stage met hem naar bed toe moet. Wolfs laat Eva de brief ook lezen, ze schrikt zich helemaal rot. Maar probeert niet zo over te komen naar haar zoon die tegenover haar aan de tafel zit. Ze pakt de brief en de envelop van Wolfs af en legt het aan de kant.

Fleva ~ BeschuldigdWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu