Seokmin's POV ||
kakain na sana ako nang biglang may lumapit sakin.
lumapit siya sakin.
teka...
sabi ni Andeng,basta dw lalapit sya sakin.
Sya kaya yun?
" Seokmin.. " panimula niya
tumingin naman ako sa kanya
" ano yun? "
" alam kong biglaan pero yung isa sa sulat diba? i'm sure,alam mo nang ako yun. "
nakatingin lang ako ng blanko sa kanya. Bakit wala na yung feels? asan na yung sparks?
inagaw na ba ng Meralco?
" alam ko. Tama na letters,nagsasayang ka lang sa papel. " tsaka ako umiwas ng tingin at kumain na.
Pero hindi parin sya umaalis.
Ano? kailan pa pinanood ang kabayo na kumain?
" bakit.. " halata sa tono ng boses nya ang lungkot.
Ano nakakalungkot sa sinabi ko? Tama naman diba? edi sana kung pangproject niya na lang yun.
Sayang puno.
" nakamove-on ka na ata Seokmin. O baka naman hindi dahil sa career mo kaya mo ko iniwan,dahil hindi mo na talaga ako mahal. " napatingin ako sa kanya.
Halatang iiyak na sya pero pinipigilan nya lang
" tumigil ka na,Yoojung... "
bakit ba kasi sya ganyan? Iniwan ko naman talaga sya dahil sa career ko ah?
bat biglang ganyan pinagsasabi niya? akala ko ba naiintindihan niya?
" akala ko may pag-asa pa. Pero wala na pala... " tumulo na talaga ng tuluyan yaong mga luha niya. Pinunasan nya iyon, at tsaka tumakbo palabas ng classroom.
May mga bagay kasi na hindi mananatiling permanente sa puso mo dahil walang permanente sa mundo.
Hindi pwedeng makulong ka nalang sa nakaraan dahil may bago pang buhay na maaari mong daanan.
Hays nakakawala tuloy ng gana kumain.
🌸🌸🌸
Hindi ko alam kung sino makakatuluyan ni kabayo.
Andeng ba o Yoojung? HAHHAHAHAHAHHAHAHAHA
#TeamSeokDeng #TeamSeokJung HAHAHHAHAHAAAHAHAHAHHAHAHAHAHHA
BINABASA MO ANG
an open letter... ; l.sm 【 cmpltd 】
Cerita Pendek" dear seokmin, " - unknown 『 pagagolang story 01 』 - l.sm
