Season One: It All Started With A Kiss [On Hold]

Chapter I.5

"Ang Berde ay nandyan lang para pag mukhang maganda ang ibang estudyante." Sabi ni Lucas, at patuloy pa rin ang pakikinig sa kanya ng mga estudyante. Pagkatapos ay tumingin siya kay Dustin ng straight sa mata. "At kayo ay ang violet. Kayo ang bulok na mga mansanas ng eskwelahan." Deretsang sabi ni Lucas kay Dustin.

"Iyan ang sinabi ng Principal." Dugtong pa niya. Sina Lyka, Sophia at Janica ay napabuntong hininga na lang dahil sa kabilang sila sa ga bulok na sinasabi ni Lucas. Tila ay nanuyo naan ang lalamunan ni Dustin pagkatapos sabihin lahat nun ni Lucas.

Napasinghap din ag ga estudyanteng nasa Cafeteria dahil sa ani ni Lucas ay sinabi iyon ng Principal nila. Pati na rin ang Principal ay gulat na tinignan ang binata.

"Mayroong 50 pwesto para sa study hall ngayong buwan na ito. Puro numero lang iyan." Sabi ni Lucas kay Dustin. At tumigin sa kabilang chart. "Pero sigurado ako na alam niyo kung ano ang ibig sabihin ng ga numero na iyan. Ipinapakita nito ang piakamatalinong estudyante, 'di ba?" Ani ni Lucas at tumingin naman sa likuran niya, kung nasaan si Sophia.

"Hindi ko alam kung paano ka nakakaupo diyan at nagsusulat ng mga walang kwentang bagay." Sabi nito kay Sophia, hindi naman naimik ang dalaga dahil dito. "Tanga ka ba o makapal lang talaga ang mukha mo?" Tanong niya pa dito. Napayuko na lang si Sophia dahil doon at napakagat ng labi. Sina Lyka naman at Janica ay tinignan ng masama si Lucas na kung maka-asta ay siya na ang pinakamatalino sa paaralan nila.

"Kahit na ano, ayaw ko sa mga tangang babae kahit na makapal ang mukha nila..." Sabi ni Lucas habang hindi inaalis an gtingin kay Sophia. "Nakakadiri sila." Dugtong niya ng sinabi niya kanina.

Si Sophia naman ay sobrang nalungkot dahil sa sinabi ni Lucas sa kanya Namumula ang mata niyang tinignan si Lucas. Pero hindi na nakatingin ang binata sa kanya. Tapos ay naglakad ito palayo doon sa grupo ng mga estudyanteng nakikiusisa kanina.

Si Dustin naman at iba ay tinignan lang ang papalais na si Lucas, Pati na rin si Sophia na namumugto ang mga mata. At nakakagat pa rin sa kanyang labi.

-

Uwian. Magisang pumunta sa Field si Sophia para takbuhin ang oval ng walang tigil. Kahit na pagod na ito at nauuhaw ay binalewala niya iyon. Nang hihina na rin ang tuhod niya dahil sa pagod pero tiniis niya iyon para matapos niya yung goal niyang 50 laps.

"HUminto ka na sa pagtakbo." Kanina pa pala siya pinagmamasdan ng dalawang kaibigan na lihim na nagtatago sa isang bush doon. Nagaalala na rin sila kay Sophia dahil sa galaw pa lang nito ay parang wala na talaga siyang enerhiya para tumakbo.

Biglang natumba si Sophia sa pag-akyat ng maliit na hagdan pero buti na lang at nakatukod ito sa isang border. Patakbo naan siyang pinuntahan ng mga kaibigan at tinulungan para makatayo. "Tumigil ka na nga sa kakatakbo." Usal sa kanya ni Janica.

"Hoy, ano ka? Nasa 34th lap kana." Saway sa kanya ni Lyka. Pero hindi siya pinansin ni Sophia. Sinubukan niyang makatayo mag-isa habag hinihingal siya at pawisan.

"Dalawa pa." Hingal niyang sabi. Dlawa na alng ata ang makakaya niya dahil sa tila namanhid ang kanyang mga tuhod. "Dalawang Laps na lang." Sabi niya sa mga ito at mabagal na naglakad papalayo sa kanila.

"Ano to? Kasali ba siya sa isang marathon?" Tanong ni Janica kay Lyka habang nakatingin silang dalawa kay Sophia. "Bakit siya tumatakbo ng sobra?" Pag-aalalang tanong ni Janic akay Lyka pero hindi siya pinapakinggan ng isa dahil sa nag-aalalang nakatingin lamang ito sa kaibigan.