Psikopat kızlar çetesi

Yalvarırım Gitme

Öncelikle merhaba yeni bölüm biraz değil baya gecikti ama bazı aile içi sorunlar yüzünden bi türlü bölüm yazamadım
Hikayeyi okuyup vote veren arkadaşlara kucak dolusu sevgiler
((Multideki şarkıyı çok seviyorum isterseniz dinleyerek okuyun))
Miray dan devam

Gece yatağıma uzanmış yatarken  düşünceler beynime firar etti .film gibi hayatım var ! Mira ile ben doğduktan sonra annemiz ve öz BABAmız ayrılmış hakim ise beni anneme mirayı babam olacak şahsiyete vermiş annem in o sırada hamile olduğunu ve babam olacak kişiliksizin annemden öldü diye kardeşimi aldığını öğreniyorum annem ise aşık olup yeniden evlenmiş ve ben o adamı öz babam yerine koydum ilk aşkım o oldu onun üvey babam olduğunu annem ile birlikte ben 10 yaşımdayken söylemişlerdi ama değişen bişey olmadı ben bana babalık adamı baba olarak gördüm ve bir tane üvey abim var bana abilik etti halada öyle 5 yıl öncesine kadar çok mutluydum normal olmasada mutlu bir hayatım vardı  babam şahin çağatayhan yeraltının  en korkulur adamıydı ve babamın baş düşmanı olan Nedim Doğan tarafından annem tehdit edilip babamdan ayrılmak ve o nedim itiyle evlenmek zorunda kalıyor ve 2 yıl  o adama katlanıyor babamı halaa sevmesine rağmen ama o adamın beni taciz etmesi annemin sabrını taşırdı.  O adam olmasa mutlu olabilirdim annem yaşıyor olabilirdi o adam annemi öldürdükten sonra bende onu öldürüp cesedini köpeklere yedirdim öncesinde sadece intikam için yaşıyordum şimdi ise öz kardeşlerim ve kardeşim dediğim arkadaşlarım için Ne çektik be  diyen iç sesime hak verip uykuya daldım
Sabah uyanıp yataktan çıktım banyoya girdim hazırlanıp

aşağı indiğimde bizimkiler de aşağıdaydı
Hepsinin gözünde ise endişe ve öfke hüküm sürüyordu
Miraç tan devam (kızlar kafeden gittikten sonra)

Miray la mira gittikten sonra 1 saat o kafede bekledik. Sonunda miradan akşam 7 de onlarda buluşmamızı istediği mesaj gelince dağıldık bizim eve gidip zemin katındaki mini spor salonunda kum torbasından sinirimi çıkardım.  Sinirliyim çünkü o kızda beni çeken birşeyler var  ama olmaması lazım  kum torbası dayanamayıp patladığında kısa bir duşun ardından üzerimi değiştim

Saate baktığımda 6:30 du yola çıkmam gerektiğini hatırlayıp arabama bindim ve kızların evlerine sürdüm bahçeye adımımı attığım anda burnuma güzel kokular gelince bahçeye kısacık bir göz attım heryer güzel çiçeklerle kaplıydı kapıyı çaldım ve açılmasını bekledim kapıyı Furkan açtı içeri geçtiğim de Miray  mavi gözlü bi çocukla çok samimi görünüyordu nedensizce sinirlendiğimi hissettim kıskanıyorsun  diyen iç sesimi yok sayarak umursamazlık maskemi takip tepkisizce miraya baktım ve "evet bizi buraya neden topladınız " dedim ve koltuğa yayıldım Mira "herşeyi anlatıcam  ama kesmeden dinleyin" dedi. Meğer o çocukla Miray ve Mira  kardeşmiş . Bunu duyunca bir an sevinçten kahkaha atıcam  sandım ama neden ?
Miray dan devam
Salona göz attığımda L koltugun bi tarafına emre mira hira ada diger tarafinda Ömer miraç Meriç Furkan Kaan Mehmet sıralanmış oturuyorlardı bende tekli koltuğa oturdun ve ne olduğunu sordum mira "sana bi zarf geldi " dedi "kimden gelmiş yada neymiş baktınız mı " hira "kimden geldiği belli değil ve bi CD ama izlemedik seni bekledik " "takın da izleyelim bakalım neymiş" dedim
Video yu taktılar başladığında ise dünyam başıma yıkılıyormuş gibi oldu
Video da annemin öldüğü günkü çaresizliğim vardı izlerken yeniden anılarımız canlanmasına engel olamadım  (3 yıl önce)
Yoğun bakım ın önünde donmuş bir biçimde icerde yatan anneme bakıyorum sadece göz yaşlarım akıyor babam annemin güçlü olduğu ile ilgili şeyler söylüyor ama sesi uğultu şeklinde geliyor kulaklarıma o sırada kızlar ve furkan la Mehmet gelip sarıldı ama hiç birine tepki vermedim hepsi ağlıyordu makine den sesler gelmeye başladı doktorlar içeriye koştu bişeyler oluyordu annem beni bırakıyordu "beni bilirsin anne kimseye yalvarmadım kal diye ama yalvarıyorum sana anne daha gitmeden kal diye senle can bulmuş bu bedeni sensizlikle öldürme yalvarırım Gitme anne YALVARIRIM GİTME " diye haykırdım son bi umut belki duyarda kalkar diye ama kalmadı annemin yüzünü öttükleri sırada sinirle içeri girdim doktora "bişey yapsana durma durma "diye bağırdım ama "malesef hastayı kaybettik "dedi o an öldüm bi daha normal olamayacağımı biliyordum mutluluk kaynağım beni terk edip gitmişti annemin cansız bedenine sarılıp yalvardım uyansın beni bırakmasın diye ama nafile abim gelip
Beni zorla annemin cansız bedeninden ayırmasıyla video son bulmuştu ağlamak istiyorum  delice ağlamak ama hayır ben yıllar önce söz verdim kendime kimsenin yanında ağlamıycam diye . Gözümü yerden çekip bana üzüntü ile bakan gözlerde gezdirdim bana acımalarını istemiyordum bu yüzden güçlü ve öfkeli çıkan sesimle "bi not falan yok mu kim çekmiş bunu" dedim emre zarfın içindeki minik kağıdı bana verdi kağıtta film gibi olan hayatını birinin  çekmesi gerekiyordu  ama sen çok yoğundun o yüzden bu işi senin yerine biz yaptık bunların geldiği yerde daha çok var yazıyordu sinirle motorumun anahtarını alıp çıktım evden 
Bölüm nasıl olmuş sizce  yorumlarınızı yazarsanız beni çok mutlu edersiniz okuyan ve vote veren arkadaşlara tekrar çok teşekkür ederim 😍😍