(KUMRAL GÜNEŞ YAŞIYOR ,ŞİİRDEKİ CENAZE GERÇEK DEĞİLDİR!!!)
Kilise çanlarının durmadan çaldığı
Şu görkemli ve geçmiş kokulu şehrimde
Aydınlığı sorgulayan aydın kesimler içinde
kumral güneş in cenazesini kaldırıyorum
Onun geçmiş hayaller arasına gömülüşü
Yerindeki boşluğun hazırladığı sonumu gülümsetiyor
Endişelerimin dumanı var
Sessizliğimi bozuşumun ardında
Sesim duyulmaya alışıyor
dert değil
Bu sonbahar yağmurunda cenaze kaldırmak
Sadece yerimi bilmiyorum sonrasında
yeni haberlerle göztaşlarım huzur ve mutluluk yolunu çiziyor
Kötü günler ardından doğacak ne kadar çok güneş var
Gözlerim ışığa alıştı ya Bu yüzden
Aydınlık ve güç ekleniyor her an
Mutluluk kazanına
Ve iksir hazır
Kader hazır
Işte izin veriyor Yaratan
Kısmet mi
Iki Işık yansırsa aynı yere
Neden olmasın hem
Merhaba herkese
Uzun süredir yazmiyordum evet
Haklısınız geciktim . Her şeyi yoluna koyma yerleşme çalışma ve alışma gibi yapılması gereken ve daha son bulmamış çok şey yerinde duruyor.
Artık huzurluyum. Yeni insanlar yeni yaşam içindekiler çok farklı boyut . Dediğim gibi aydınlar arasındayim. En fazla Puskin gibi olur sonum çok mu ;değil. biliyor musunuz her şey hazır aniden vazgeçip gitmek için . Ama yaşamak istiyorum . küçülmüşum aralarında çok şey var yasanilacak ve yaşama heyecanı ve Yaratıcı ya olan şükrüm dolup taşıyor icimde.
Yeni bir şiir için boş olduğum zaman yazabilirim. Sizleri çok seviyorum . Iyi ki varsınız . Ay tamam duygulanmayacagim .
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MARRONE
Poetrysiyah sona erdi sıra kahverengindeydi aydınlığa ulaşmak için kim sonsuzluğun soluğunu dinlemişti ki . gitmeliydi şair ; hepsi bu unutmazdı ama hatırlamazdı da.
