Kelimeler yığını öfkeye dökülü
Tırnak ucundan ayak parmağına kadar
Kalbinin en dibinden kirpiğine
Hırsla doldurulmuşsun
Aynada gördüm bu yüzünü
Maskeni çıkartmıştın
Seni gördüm
Gülümsemeni sıcaklığını çıkarmıştın
Seni gördüm
Merhametli kelimelerini paspasa atmıştın
İçinde birikenler gözlerindeydi damla damla
Bir adım ileri atsam
bürünürdün tanıdığım kişiye
Bir adım geri atsam
Arkanda olduğumu hissedip
Bavula bakardı gözlerin
Seni gördüm
Sonra bir şeyler oldu
Koptu sana uzanacak benliğim
Yok oldun.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MARRONE
Poetrysiyah sona erdi sıra kahverengindeydi aydınlığa ulaşmak için kim sonsuzluğun soluğunu dinlemişti ki . gitmeliydi şair ; hepsi bu unutmazdı ama hatırlamazdı da.
