Yine kaybediyorum biliyorsun,
Daha özgür ama dibe vurmadan .
Bu yüzden çırpınabiliyorum ,
Sadece ,üzgünüm,
Yükselmek için gözlerinde.
Ama bu sen değilsin!
Sen değilsin bu soğuk sesin sahibi
Şimdi beni görmek istemeyen gözlerin oysa ki...
Bir yaz günü gideceksin değil mi?
bu yüzden mi bu başkalarına sevecenliğin
sende en sevmediğim özelliğin
bak ama özgürlüğüm ve sen
bu aralar güçsüz düşmeme nedenim
ki yakında bağımsızlığımı ilan edip
yanına gelip seninle kalabileceğim
nerede kollarıma bırakacağın
beyaz zambak demetim
Korkunç senaryolar üreten kendime karşı
Nerede bana sunacağın cennetim?
Akdeniz 'e veda edişimizi izleyecek
yeni dostlarımız kim bilir?
Sadece bana zaman ver
geç geleceğim
ya da beni peşinden sürükle
bunu hak etmesem de yapabilim
bana bir çok şey öğrettin
realist olmak için
gücü kullanmak için
kendimi kaybetmemek
yanlız kalmamak için
acımasız küstah ve tavırlı
sonra merhametli sevecen Pollyanna
tüm bunların çizgilerini çizdim
üstelik ressam bile değilim
bana inanmıyorlar
ama bak
avuç içlerimde dünyaya hükmedebilirim
ödülüm nerede
hediyem elimde olacak mı hem
beyaz zambaklarımı istiyorum
Hayır
taç giyme töreni istemiyorum
ama göğsünde duran kalbin
birkaç kelime edebilir
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MARRONE
Poesíasiyah sona erdi sıra kahverengindeydi aydınlığa ulaşmak için kim sonsuzluğun soluğunu dinlemişti ki . gitmeliydi şair ; hepsi bu unutmazdı ama hatırlamazdı da.
