A year later...
"Happy Birthday Danielle! Happy birthday happy birthday... happy birthday Danielle! HAPPY 7TH BIRTHDAY PRINCESS DANIELLE SHINE"
Isang masayang bata ang tumambad sa akin pagkatapos niyang i-blow ang candles niya.
"Thank you po ate Danielle! ang nice po ng dress na to po! para akong princess at tsaka fairy!" hinug niya ko kaya naman niyakap ko rin siya pabalik.
"Ganyan talaga basta batang mabait at palaging may faith kay Lord" sabi ko naman na nakangiti
Mabuti naman ay gumaling siya sa sakit niya. Isang himala na iyun para sa isang brain tumor survivor. Nakakalungkot rin naman kasing isipin na ang bata-bata pa niya para di maranasan ang lahat ng saya dito sa mundo
Nagtayo ng business ang tita ko dito sa Davao. Supposedly, pamana ni mama sakin yung capital pero total bihasa si auntie kaya sa kanya ko pinagkatiwala. Swerte nga't mabilis rin iyung lumago kaya nabigyan namin ng regular na trabaho ang tatay ng batang Danielle.
Binigay ko sa kanya ang dress na sana sususotin ko noon sa kaarawan ko. I feel very happy for her.
Kami na ang gumastos sa Birthday Party niya kaya dito naman sa bahay namin ang venue. Iniwan ko muna sila sa party area at umakyat sa kwarto ko.
Pagkuwan, sa matagal-tagal kong pananahimik doon ay naisipan kong buksan ang pc ko.
It's already been a year since mama died
It's hard to imagine na sa mismong birthday ko pa siya sumakabilang buhay and it's not just on my birthday...it's on mother's day. Nung panahon na sana mas ipinadama ko sa kanya ang puwang niya sa akin.
Tiningnan ko ang timeline niya.
Nalaman kong si ate Vine pala yung gumawa ng account niya kaya binigyan niya ko ng account ni mama para maaccess ko ulit.
Naaninag ko ang picture naming dalawa sa ospital. Ito lang yung recent picture na meron kami. May security camera sa ospital na yun at alam kong hindi lang iyun basta-basta kaya hiningi ko iyun.
Okay naman ang quality medyo kahit na may watermarks pa rin. But it's better than wala.
Remember about wait and over?
So I'll go on with 'over'.
I believe there's no such thing as over. She may be gone into a new place but it doesn't mean it's over.
If something closes, naniniwala pa rin akong... likewise, something opens up for you into a new place, new discoveries, new memories, new everything. Pero hinding-hindi pa rin nito kayang burahin ang lahat ng napagdaanan mo noong hindi pa naging silyado ang lahat.
may kasabihan pa ngang...
Life can only be understood backwards; but it must be lived forwards.
That's why alam kong hindi pa dito natatapos ang lahat. Furthermore, nagsisimula palang ako sa career ko.
I learn how to be good...
I learn how to be generous...
I learn how to be sacrificing...
I learn how to be strong...
I learn how to be firm...
I learn how to be embracing ...
I learn how to be loving...
and I learn how to be forgiving...as well as for myself.
I will not forget the things that I've learned right before she died.
Every mother is irreplaceable. And of all the records, right from the very first beginning of my starting line, I will not be through this, I will not be this, I am not who I am...
IF IT'S NOT BECAUSE OF HER.
A/N: Thank you po sa pagbabasa readers! *Author EJ sprinkles love* If you have any reactions, please let me know by your comments below. Kamsamnidaaaa!! ^___^

BINABASA MO ANG
I Made It This Far
Ficción GeneralHighest attainment: Rank #339 In General Fiction 07-5-17 She's far away and you made the right choice in life. You've done some failures but still managed to be strong. You're unbreakable even without her... the one who ought to be yo...