Day 05
"Hyung,girebilir miyim?"
Chanyeol Baekhyun'un hastanedeki odasına gelmişti. Çünkü dün akşamdan beri onu görmüyordu. 15 saat olmuştu neredeyse!
"Chanyeol-ah? Ta-tabiki girebilirsin."
Baekhyun kendini toparlamaya çalışarak dikleşti. Bir şey belli etmek istemiyordu.
"Hyung~ Çok solgun görünüyorsun. Ciddi bir hastalığın yok değil mi?"
"Tabii ki yok. Sadece halsizim biraz. Üzgünüm yanına gelemedim bugün."
Baekhyun üzgünce söylemişti. Gerçekten Chanyeol'un yanına gitmek istemişti ama yatağından kalkacak hali yoktu. Ek olarak doktoru da izin vermemişti zaten.
"Önemli değil hyung.Daha iyisin değil mi? Ben daha iyi hissediyorum biliyor musun?"
Chanyeol'un büyük gülümseyişine karşın Baekhyun burukça gülümsedi.
"Sana söylemiştim değil mi? Bu sefer sarılma sırası sende galiba?"
Chanyeol bekletmeden Baekhyun'a sarıldı. Ama hyung'unun bu kadar soğuk olması onu huzursuz etmişti. Bir de bu kadar makineye bağlı oluşu.
"Hyung ciddi bir şey değilse vücuduna niye bu kadar makine bağlı?"
Baekhyun ne cevap vereceğini bilemedi. Birkaç saniye düşündü. Bahanelere devam edecekti...
"Biliyorsun doktorlar böyle şeyleri çok fazla önemser. Ne kadar gereği yok desem de beni dinlemediler."
"Peki hyung! Şimdi gitmeliyim. Kendine iyi bak olur mu?"
"Tabiki bakacağım.Sen de öyle."
Chanyeol arkasına döndüğünde Baekhyun onun duymayacağını düşünerek fısıldamıştı.
"Chanyeol-ah seni seviyorum."
Ama Chanyeol onu duymuştu. Kapıdan çıktığında o da fısıldadı.
"Ben de..ben de seni seviyorum hyung."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
it's okay ⁝ chanbaek
Kurzgeschichten❝ inandığın sürece, her şey yolunda. ❞ － kısa hikaye － angst － tamamlandı © mindaextae
