Love is strange || Yoonmin♡

2. Καινουρια αρχη

JIMIN POV

Η ωρα εδειχνε 10' το βραδυ, ενα παιδι,14 χρονων ετοιμαζοταν για την επομενη μερα που θα ερχοταν,
ελενγχε αν ολα ηταν ετοιμα, διοτι η επομενη μερα θα καθοριζε το μελλον του. Φυσικα οπως καθε ανθρωπος, ηταν ανγχωμενος αλλα πιο πολυ ηταν ενθουσιασμενος, γιατι αυριο θα μπορουσε να κανει το ονειρο του πραγματικοτητα , να τραγουδαει, να χορεψει και να δειζει σε ολους πως μπορει να τα καταφερει στην ζωη του, μα πιο πολει θελει να αποδειξει στον ευατο του πως μπορει κι αυτος, πως ειναι καλος σε κατι , να αποδειξει σε αυτους που του λενε, πως ειναι ανικανος να κανει κατι μονος του, οτι ειναι λαθος.

Μεσα στα πολλα συναισθηματα του, υπαρχη και ο λιγος φοβος, αν θα μπορεσει να αποδειζει το αντιθετο, αν θα τον αποδεχτουν για αυτο που ειναι, να θα χορεσει εκει μεσα, αν θα τον δεχτουν....

Αμεσως, ο Jimin εβγαλε της κακες τις σκεψεις για αυριο, μεχρι που μια φωνη, εξω απο την πορτα, τον διεκοψε για να συνεχισει.

"Jiminnie το βραδυνο ειναι ετοιμο, ελα να φαμε " O Jimin, σαν το καλο και υπακουο παιδι που ειναι, αφησε τι ειχε να κανει και πηγε στο τραπεζι, εκει που περιμενε η μαμα του. καθησε απεναντι της και αρχησε να της μειλαει

"Eomma, σου εχω πει πως δεν τρωω το βραδυ"

Της χαμογελασε, το χαμογελο που μπορει να λιωσει ακομα και της πιο παγωμενες καρδιες.

"Tο ξερω, πρεπει να φας ομως, τουλαχιστον για σημερα,σε παρακαλω. Για να εχεις ενεργεια και δυναμη για αυριο."

Eιπαι η μαμα του Jimin και του χαμογελασε.

"Aντε καλα"

Γελασε και αρχησε να τρωει. Η μητερα του τον κοιταζε με ενα θλημμενο βλεμμα αλλα και ευτυχιας, νιωθοντας πως το παιδι της αυριο θα μεγαλωσει, αποτομα, χωρης αυτην διπλα του να τον προσεχει, αλλα ηταν περιφανη και ευτυχισμενη για το παιδι της, που θα κανει αυτο το μεγαλο βημμα στην ζωη του, προς τον δρομο που του αρεσει, σε αυτην την νεαρη ηλικια, που μπορει και θα εχει
ενα λαμπρο μελλον μπροστα του, με
δυσκολιες βεβαια, αλλα δεν θα ειναι μονος

"Eomma τι εχεις ? εισαι καλα?

Ρωτησε ο Jimin, που τωρα ηταν διπλα της, τα ματια να ξεχιλιζουν απο ανυσιχια, καλοσυνη και αθωοτητα. Η μαμα του, που δεν ειξερε πως εκλαιγε, τον κοιταξε, του εποιασε τα χερια και του ειπαι.

"Τιποτα Jiminnie μην ανησυχεις, η eomma σου ειναι απλα χαρουμενη για εσενα, που περπατας προς το λαμπρο σου μελλον, πως αρχιζεις να στεκεσαι στα ποδια σου χωρις την βοηθηα μου . ειμαι πολυ υπεριφανη για εσενα"