Bedrogen! #HERSCHRIJVEND

Vluchten voor Amine

We praten gezellig met elkaar tot ik iemand herken. Nee toch? Het zal toch niet waar zijn?! Geshokt laat ik mijn mandje vallen. Hij kijkt me aan. En zijn  ogen ontmoeten de mijne. Samen kijken we elkaar geshokt aan...

Hem...

Pov Imane

Tranen vallen als een waterval naar beneden. Die klootzak van een Amine. Tijdens het winkelen samen met Seff heb ik Amine en nog een andere meid samen gespot. Zoenend.

Waarom huil ik eigenlijk? Ik geef niks om die klootzak en dat zal ook nooit gebeuren. Hij is niks van mij en was ook niks van mij.

Ik wist het alle jongens zijn hetzelfde. Ze denken hun leven is 1 groot spel.

Ik kijk om me heen. Om te kijken waar ik ben. Maar helaas deze straat herken ik niet. Toen ik ze samen zag ben ik renend weggelopen. Waar naartoe geen idee.

Wat ik wel nog weet is dat ik een stuk of 30 minuten aan 1 stuk heb gelopen. Ik kijk op een bordje welke straat dit is. HOOFDSTRAAT. Nog nooit van gehoord.

Ik kijk in mijn zakken. Maar helaas geen gsm. Pff. Ik ga onder een boom zitten en zachtjes val ik in een diepe diepe slaap.

-

Ik voel wat nattigs en gekittel op mijn wang. 'Hihi stop Imaad (twin van Imane) stooop!' Ik sla met mijn hand op zijn kop. Maar ik voel iets harigs en niet bepaalt een mensenhoofd. Snel open ik mijn ogen en kijk in de ogen van een 'HOND'.

Bang sta ik op en ren snel weg. Ik kijk achter me. Bang dat hij me achtervolgt. Maar gelukkig geen hond te zien. Het was niet zo een kleintje ofzo hè. Maar gewoon heel groot en big.

Om de hoek zit een bakker. Ik kijk hoeveel geld ik mee heb 1 euro. Ik stap de zaak binnen. En neem 3 croissantjes. Ik ga naar de kassa en geef mijn 1euro.

Ik ga op een bankje langs de straat zitten. Ik heb nu niks noppes nada. Saff ik blijf hier mijn hele leven zitten tot ik sterf...

Als je maar niet denkt dat dit de enigste probleem is...

Heey

1 hoofdstuk nog 2 te gaan die komen straks insha'Allah...