Te erg voor woorden

244 37 18
                                    

Maar dan besef ik dat we nog niet klaar zijn en al helemaal niet veilig zijn. Voor dat de alarm uitgaat moeten we buiten zijn met Imane uiteraard...

Pov Imane

Woedend kijk ik Amine aan. Maar realiseer me dan dat ik nog vast zit. Ik kijk Seff aan. Wanneer haar ogen mijn richting op volgen. Knik ik naar mijn handen als teken dat ze die moet los maken.

Als ze het door lijkt te hebben loopt ze naar me toe en probeert de touw los te krijgen. Wat ze ook probeert het lukt haar niet.

Amine zoekt of er niet ergens een mesje ligt. Na een tijdje gezocht te hebben. Vinden we er een in een la van de schuifkasten.

Hij loopt naar me toe en snijdt het touw los. Al snel voel ik mijn handen wat losser. Na nog een beetje gesneden te hebben zijn mijn handen helemaal los.

Ik kijk naar mijn handen. Mijn handen die nu blauw geel zijn en helemaal opgezwollen. 'Kom we gaan, we hebben geen tijd te verliezen. Elk moment kan het alarm stoppen.'

'Eeeuh misschien moet je je eerst omkleden' zei Amine. Ik kijk hem verbaast aan. Hoezo omkleden? Ik kijk naar beneden en zie dat ik bijna geen kleren aan heb. Ik liep helemaal rood aan. Aïcha tomatish. Wollah ik schaamde me kapot op dit moment kan ik schamend op de grond vallen.

Ik trek snel me kleren aan. Gewoon me lange rok en ghimaar en ren samen met Seff en Amine.

Pov Amine

We rennen door de gang. De enige wat we nu moeten doen is hier vandaan geraken zonder dat we gezien worden. Als dat is gelukt, is onze missie gelukt.

We rennen en blijven rennen maar al snel horen we harde voetstappen van een vrouw door haar hakken.

We gaan snel een kamertje naast ons binnen. In de kamertje zelf is het donker. Ik zoek naar de lichtknop en het licht springt aan.

Ik zet me oor op de deur om te kijken of ik die vrouw nog steeds hoor. Ik hoor vrouwengepraat. Als ze daar maar niet lang blijven.

Ik hoor zacht gekreun. Ik kijk achter me en op het bed ligt een meisje (19 jaar). Ik loop snel naar het bed en zie een helemaal bebloede naakte meisje. Meskiena (ocharme). Seff en Imane zijn ondertussen ook naar het bed gekomen en slagen geshokt hun handen voor hun mond.

Ik knik naar Seff en Imane en wijs naar de deur en dan knik k
Ik naar het meisje en doe mijn handen zo van wat gaan we doen. Ze kijken me niet begrijpend aan alsof ik shen gek uit de bergen ben. Ik zucht.

Dan wenkt Seff ons. We lopen naar haar toe. 'Wat gaan we doen?' Ik kijk haar raar aan. Is ze nu serieus? 'Het meisje moet mee.' Zeg ik vastbesloten.

Dan kijken we beiden naar Imane. 'Oh ik weet hoe het voelt om daar te liggen, ze gaat moet sowieso mee!'

Okay dan is het duidelijk. We maken haar handen los. Gelukkig is haar touw niet zo sterk als die van Imane.

Volgens mij zit ze hier nog niet zo lang aangezien haar handen niet zo blauw zijn als die van Imane.

Eenmaal als ze los is trekt ze haar kleren aan. 'Weet je of hier nog andere meisjes zitten?' Vraagt Imane 'Normaal waren wij 2 de enige omdat ze deze pand pas hebben gestart' we knikken.

Ik maak de deur een beetje open en zie dat de vrouwen weg zijn. Gelukkig. Ik knik naar de meiden en we rennen de gangen uit.

Dit is de laatste gang maar ook gelijk met de meeste mensen. De alarm is nog steeds aan als het bijna uit gaat dan horen we lichte geruis voor 30 sec.

We doen onze hoofden naar beneden om niet herkenbaar te zijn via gezicht. Zo lopen we rustig de gang uit. Een maal uit het pand te zijn horen we geruis. We rennen als gekken naar de auto.

Nog 10 sec. We rijden weg. 3...2
...1...

              Wordt vervolgt...

Zie hier weer een deel...
Eentje van 715 woorden.

De vorige deel waren de 7 stemmen et al snel gaan we nu voor de 10?

7 stemmen? Volgende deel...
Dankje wel voor het stemmen op de vorige delen!♥

Bedrogen! #HERSCHRIJVENDWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu