Pain In December

←Pain Begins→

Janella's P.O.V

Waking up after sleeping for 12 straight hours is great. Especially when you haven't gotten any sleep for 3 straight days. But what makes it bad is this....

"Janella! Ano ka ba naman? Wala ka bang planong umalis diyan sa higaan mo?" Bungad sakin ni kuya Joshua.

"Five minutes, kuya." Sagot ko.

"You said that 2 hours ago. Ano bang pinagagawa mo't napuyat ka ng ganyan??" Nagpipigil galit niyang tanong.

I mentally rolled my eyes and sat up.

"Wala, kuya, okay?  It's just... napagod lang ako. Hindi ko naman kasi alam na bawal na pala ang mapagod ngayon. Di ako informed." Pabalang ko siyang sinagot na dahilan para magalit siya sakin.

"Hindi bawal ang mapagod, Ella. Ang masama nga lang, tatlong araw kang di umuwi. At nung umuwi ka, puyat na puyat ka na nga, may galos ka pa. San ka ba galing?" This time, he didn't bother to stop himself from shouting.

Minabuti ko nalang na hindi siya pansinin. Tumayo ako at naglakad patungo sa pintuan ng banyo ko. Pero bago pa ako umabot ay nagsalita na naman siya.

"Akala ko ba, tinigil mo na yang bisyo mo?" Dahil dun, napalingon naman ako sa kanya.

"Anong bisyo ba ang tinutukoy mo kuya?? Wala akong bisyo." Nagmamaang maangan kong sagot sa kanya.

I stared at him abd I could see anger in his eyes.

"Then what are you calling that, Ella?! Tell me, what do you get from doing that?! Fun?! Dahil kung 'FUN' lang ang hinahanap mo, pwede ka naman naming tulungan! This family can help you get the fun you want!" Sigaw niya sakin.

"This family is hell driven!! Wala akong mapapala sa pamilyang to!!" Sigaw ko rin sa kanya.

I trying to keep my cool. But when he decided to nag about this family, all control I had over myself went loose.

"Kuya, kahit anong gawin mo, this family? It won't go well. With all the power. The money. And of course you can't forget about the threats, this family will never be normal. Yung sinasabi mong fun? No I'm not looking for fun, but to tell you this, kahit naghahanap man ako ng 'FUN' ay hindi ako lalapit dito. Dahil kahit saang banda mo tingnan, hindi pwedeng magsaya ang pamilyang 'to!" Hindi ko mapigilang sigaw.

He was taken back because of my words but quickly regained himself.

"Pero sana naman, mag-isip isip ka, Ella! Alam ko, alam naming lahat kung bakit ayaw mo sa pamilyang 'to. You may feel left out. Pero hindi totoo yun. Ikaw nga ang pinakapaborito nina mommy tapos kung makapagsalita ka parang ginawa ka naming alalay dito! Bakit?! Nagkulang ba kaming lahat sa pagpaparamdam sayo na kapatid ka namin?! Nagkulang ba akami sa pag-aalaga sayo?! Nagkulang ba kami sayo pagpapaalala na itigil mo na yang bisyo mo?! Hindi naman diba?!"