Şairsel

hiçin efendisi

 Duvarlarım'dan akar,

Yalnızlığın acısı.

Tavanım'dan damlar,

Bir insanın,

Günübirlik hatırası.

Ve penceremde yankılanır,

Sessizliğin acı çığlıkları.

Bir hatıranın  en,

Ağır mirasçısıdır;

 yüreğim!