Sen Kimsin?

Kötü Sürpriz

S: Madem değiştiremez, neden gittin Ali? Anlamadığın ne biliyor musun, sen beni bırakıp gittin ve artık bunu bir daha yapmayacağına dair sana güvenemem. 

Selin yerinden kalkıp içeri geçerken döner ve Ali'ye bakar,

S: Eminim deden de senin gibi zor bir insandır ama anneanneni hiç yalnız bırakmamıştır

Selin içeri geçtikten sonra mutfakta bişeyler hazırlar. Ali de gelince sofrayı hazırlar. Yavaşça Selin'in arkasından sarılır. 

S: Ali...

A: Şşşt bırak biraz tadını çıkaralım

S: İlk defa baş başayız ve halimize bak..

Ali başını Selin'in boynuna gömer, kokusunu içine çekerken Selin de yavaşça gözlerini kapatır. Ali'nin başı Selin'in boynundayken,

A: Benim için bişeyler yapmana bayılıyorum

S: Sana değer mi bilmiyorum ama..

Ali Selin'i belinden kendine döndürür. Tam Ali ağzını açacakken kapı çalar.

S: Birini mi bekliyorduk?

A: Yoo.. Burayı kimse bilmez ki

Ali önde Selin arkada kapıya yönelirler, kapı açıldığında gördükleri ikisinin de hoşuna gitmez.

A: Pelin?!

P: Aliii

Selin şok olmuş ve sinirlenmiştir. 

A: Senin ne işin var burda?

P: Bi içeri girsem..

Pelin hızlı adımlarla içeri girer ve salona geçer oturur.

P: Biliyosun ben burayı çok severim

Bunu duyan Selin hızla Ali'ye bakar.

A: Ne saçmalıyorsun sen?! Pelin lütfen gider misin!

P: Ali saçmalama geldim buraya kadar, hem iyi oldu üçümüz konuşmuş oluruz

A: Üçümüzün konuşacak neyi olabilir ki

P: Durumumuz.. Selin'e anlattın sanırım?

A: Durum şu, Selin benim kız arkadaşım ve sen de eski bir arkadaşsın. Buraya da sevgilimle güzel bir gün geçirmeye geldim. Baş başa!

Selin konuşulanlara daha fazla dayanamaz ve dışarı çıkar, Ali de peşinden gider.

A: Selin durur musun!

S: Ali bu ne! Ne demek oluyor bunlar!

A: Selin bilmiyorum lütfen sen de sakin ol biraz

S: Ne ben mi sakin olayım..

Selin o anda bir şeyi fark eder. Bu kız geldiği için bir anda bunlar olmuştur ve bunu yemeyecektir. Birden yüzü tuhaf bir hal alır.

A: Selin?

Selin sakince içeriye geri girer, Ali de peşinden. Salona gider ve Pelin'in karşısında dikilir.

S: Sen şimdi ordan kalkıp, gidiyorsun

P: Pa-pardon? Beni kovuyor musun?

S: Evet! Hadi git

Ali öylece durup Selin'i izler. 

S: Sana diyorum!

P: Ali?

A: Selin haklı Pelin hadi git..

Pelin kalkıp Ali'ye yaklaşır

P: Benim ya ben Pelin! Şimdi beni kovmasına izin mi veriyorsun!

A: Çık lütfen.

Pelin yavaşça evden çıkar ve arabasının sesi duyulur. 

Ali Selin'e sarılmak için yaklaşır ancak Selin geri çekilir.

S: Ali ben bunu yaşayamam

A: Anlamadım?

S: Ben bu entrikaları senden önce bıraktım, seninle gerçek bişey yaşarım zannettim. Ama böyle olmaz. Sırf böyle numaraları yemeyeceğimi anlasın diye bunu yaptım. Ben onun seviyesine düşemem.

A: Düşmüyorsun

S: Düşüyorum, burası benim evim değil ve onu kovmaya hakkım yok

A: Selin saçmalama nolur ben-

S: Bak, iyi niyetli olduğunun farkındayım ancak böyle olmaz. Pelin sorununu hallet öyle devam edelim

A: Nasıl halledeyim? 

S: Bilmiyorum ama artık bunları yaşamak istemiyorum, o zamana kadar görüşmeyelim

A: Ne yani ayrılıyor musun benden?!

Selin başını öne eğer, Ali sinirlenmiş ve bağırmaya başlamıştır.

A: Saçmalık! Sen ne dediğinin farkında mısın?!

S: Ali gidelim lütfen

Selin sessiz, Ali de büyük bir sinirle arabaya biner. Bütün yol boyunca konuşmazlar, Selin'in evinin önüne geldiklerinde Selin inerken Ali bileğinden tutar.

A: Madem böyle istiyorsun, istediğin gibi olacak Selin Yılmaz. 

Bileğini bıraktığında Selin arabadan iner, kapıya doğru yürürken gözünden bir yaş gelir.

Canımlaaar çok kısa biliyorum ama bekletmek istemedim, devamı en kısa sürede geliceeeek! Öptüüüm!