Yapraklar tek tek döküldü
Bugün benim için sonbaharın en kötü günü
Memleket kökten hüzünlü
Bugün Atamın son günü
Kadınların gözyaşı
Çocukların feryadı
Tüm Ankarayı kapladı
Şairler küstü
Şiiri bıraktı
Ressamlar boylarını yaktı
Yazarlar kalemlerini kırdı
Bugün hüznün günü
Bugün Atamın son günü
Sabah saat dokuzdu
Mahşer yeri gibiydi
Dolmabahçe Sarayının önü
Gözüyaşlı insanlarla dolu
Atayı bekliyordu Anadolu
Beş dakika geçtikten sonra
Saat dokuzu beş geçe
Dolmabahçe Sarayı'nın önünde
O görüldü
Şayak kalpaklı adam
Ve beyaz atına bindi sonsuzluğa yürüdü
Bugün Atamın son günü
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gökyüzümün Boyacısı
PoesíaCam kenarındayım Kim bu diye sorarsan Ben gökyüzü boyacısıyım Renklerim yoktur benim Hayallerimle boyarım Ey güzel LavinZa Yine karşındayım
