My Football Player Boy [EDITING]

|05| My nerves [Editing]

Το ξυπνητήρι μου χτυπάει θυμίζοντάς μου ότι σήμερα είναι Δευτέρα. Σηκώνομαι πάω στο μπανιο και κάνω τα απαραίτητα. Κατεβαίνω στην κουζίνα και φτιάχνω πρωινο. Οι γονείς μου θα λείπουν σε ενα ταξίδι στο εξωτερικό για κανά μήνα μιας και στο meeting που έκαναν το Σάββατο κατέληξαν στο ότι θα πρέπει να πανε στην Ιταλία όπου εκεί είναι η 2η μεγαλύτερη εταιρία τους.

Ετοιμάζομαι για το σχολείο και πριν φύγω ξυπνάω τον αδελφό μου μιας και κοιμόταν του κακο καιρού.

Δεν τον βλέπω να έρχεται πρώτη ώρα.

Όπως σε κάθε σχολείο, έτσι και στο δικό μας υπάρχει ένα τσουλάκι. Και που λέτε την συνάντησα σήμερα μετά από μέρες στο σχολείο ευτυχώς είναι μια τάξη μεγαλύτερη από μένα και του χρόνου δεν θα είναι στο σχολείο μου...

Αν δεν μείνει τάξη...

Και ξέρετε τι μου λεει;

" Ο Νικολάκης είναι δικός μου" Και σας ρωτάω τωρα Εγώ! ΤΙ ΜΕ ΝΟΙΆΖΕΙ ΕΜΕΝΑ; ΕΓΏ ΕΧΩ ΤΟΝ ΙΑΝ ! ΤΙ ΝΑ ΤΟΝ ΚΑΝΩ ΑΥΤΟΝΑ ΤΟΝ ΞΙΝΌ;

Ποιον Ιαν μωρή;

Τιιιι πως τολμάς!! Θες να πεις ότι δεν ξέρεις τον Ιαν τον σέξυ, τον αντρακλαρα, με το πιο σεξυ και γοητευτικό χαμογελο; Και με αυτά τα πανέμορφα μάτια;

Όχι δεν τον ξερω κοκλα μου!

ΤΙΙΙ ΔΕΝ ΞΈΡΕΙΣ ΤΟΝ ΣΟΜΕΡΧΑΛΝΤΕΡ;;; ΑΠΌ ΕΔΩ ΚΑΙ ΠΕΡΑ ΔΕΝ ΕΊΣΑΙ ΤΟ ΥΠΟΣΥΝΕΊΔΗΤΟ ΜΟΥ! ΕΓΏ ΤΈΤΟΙΑ ΆΤΟΜΑ ΔΕΝ ΤΑ ΒΆΖΩ ΣΤΟ ΣΠΊΤΙ ΜΟΥ! ΑΚ-

Δεν προλαβαίνω να ολοκληρώσω καθως χτυπάει το κουδούνι που σημαίνει οτι εχω αρχαία.

Βαρεμάραα.

Έχω και τον ξινό να κάθετε πίσω μού, και να μου πειράζει τα μαλλιά ή να μου πετάει χαρτάκια. Εκνευριστικό ετσι; Γυρνάω πίσω για να του πω να σταματήσει να με πειράζει αλλα την ίδια στιγμή ο καθηγητής μου φωνάζει.
"Ζαχαροπούλου μην μιλάς με τους συμμαθητές σου για μια φορά και πρόσεχε στο μάθημα!"

Τα νεύρα μου, έχουν φτασει στα όρια τους. Καλά τόση ωρα δεν έβλεπε πως ο Νίκος μου πετούσε χαρτακια; Δεν θα τα πάμε κααλα. Όλη η τάξη είχε σκάσει στά γέλια με εμένα και εγώ να έχω κοκκινίσει από τα νεύρα μου.

"Συγνώμη κύριε αλλά τόση ώρα ο Νίκος μου πετάει χαρτάκια δεν ξέρω αν το προσέξατε και εγω γύρισα για να του πω να σταματήσει!" Φωνάζω καθώς σηκώνομαι όρθια.

"Μην ακούω δικαιολογίες! Ο Νίκος είναι πολύ καλο παιδί το ότι τον ζηλεύεις επειδή είναι καλύτερος από εσένα δεν σημαίνει οτι θα λες και ψεματα νεαρή μου!"

ΣΟΒΑΡΆ ΤΩΡΑ; ΠΑΊΡΝΕΙ ΤΟ ΜΈΡΟΣ ΤΟΥ;

Ακούω γελάκια από το πίσω θρανίο και πριν προλάβω να αντιδράσω χτυπάει το κουδούνι. Παίρνω την Ειρήνη και πάμε έξω αλλά γιατί όλοι γέλανε? τέλος πάντων πάμε στό πίσω μέρος του σχολείου και εκεί όλοι γέλανε.

"Ρε Ειρήνη έχω κάτι" την ρωτάω.

"Όχι αλλά γιά κάτσε γύρνα λίγο" μου λέει και νιώθω κάτι να ξεκολλάει από τήν πλάτη μου, και τι να δώ η Ειρήνη μου δίνει ένα χαρτί το οποίο προφανώς ήταν κολλημένο στην πλάτη μου και έγραφε ΕΊΜΑΙ ΗΛΊΘΙΑ ΚΑΙ ΚΛΑΨΙΑΡΑ έχει πεθάνει, ξέρω παρά πόλυ καλά ποιος το έκανε!. Θα τον σκοτώσω με τα ίδια μου τα χέρια! πάω στην τάξη που ξέρω πως είναι μέσα και τον βλέπω νά... Ο Θεός και η μάνα του!!! Ιουυυ!! Ό Ξινος φασώνεται με το τσολι!!