Jeff kayıp

36 10 4
                                    

Mia: Liu bu ne demek oluyor!? O kim!? Jeff'e ne oldu!? Ona ne yaptılar!?

Liu: Nasıl olur!? Kim bilir ne zamandan beri kayıp! Lanet olsun berbat bir abiyim!

Sınırlı ağacın kalın gövdesine vurdu... Elimi omzuna koydum.

Mia: ağaçları yumruklamak çözüm değil... Bu notu yazan bulmak zorundayız...Jeff için!

Liu : Haklısın evet...

Uzun bir süre anlamaya çalıştık. Sonra ne oldu? Ensturmanlar çalınmıştı! Ne yapabilecegimizi bile bilmeden etrafta dolandık. İlk defa onu böyle gergin ve karamsar görüyorum. Gece olana kadar her delikte onu aradık. Yok yani yok olmuş resmen! En sonunda belki evdedir diye düşündük ve eve gittik. Yoktu... gecenin geri kalanıda uykusuz geçirdik. Yatakta oturdum ve benim gibi dışarıyı izleyen Liu'ya baktım. Başımı omzuna yasladı ve gözlerimi kapattım. Kolunu boynuma attı ve beni kendine yaklaştırdı...

Mia: Jeff Nerede?

Liu: Bilmiyorum... hiç birşey bilmiyorum...

Ona sıkıca sarıldım. Oda bana sarıldı. Başımı iyice kendine sabitledi ve konuştu. Sesi duygusuzdu...

Liu: Sakın gözlerini açma...

Mia: Nede-

Liu: sakın gözlerini açma...

Dediğini yaptım.

Liu: Sesi duymaya çalış... sakın korkma. Ben buradayım.

Mia: Ne sesi?

Liu: Sadece dediğimi yap.

Dediğini yaptım. Bir süre sonra kemanımı tiz sesini duydum.

Mia: A-abi!

Liu: şşşş sadece dinle şarkı söylüyor...

Kemanı dinlediklerini gelen kısık sesini duyuyorum. Hastalıklı ve duygusuz...

Sese odaklan
Sakın odadan çıkma
Çünkü o oda tek karanlık yer
Sadece korkuyorum
İlk defa bu kadar fazla
Burası soğuk
Hiçbir yorgan burayı ısıtamaz
Başımdan aşağı şu döküyorlar
Bu benzin
Kibrit ateşi görüyorum
Bana yaklaşıyor...
Yaklaşıyor ve yaklaşıyor...
Aaaa aaaaaaaa!

Acı dolu haykırışlar zihnimin sardı. Liu'dan ayrılıp ellerimle kulaklarımda kapattım. Sesli bir şekilde ağladığımı eski yorganımın üstüne düşen damlaları görünce anladım. Haykırışlar siddetleniyor ve siddetleniyor! Liu bile bu sese dayanamayıp bağararak başladı. Saat olmak üzereymişim gibi hissediyorum. Gecenin karanlığında 3 kardeş çığlık cığlığaydık. Sabahın ilk ışıklarında sesler birden dindi. Bir anda görüntü kapandı. Tekrar gözümü açtığımda yataktaydım. Yorganımın üstümdeydi. Liu da aynı şekilde yanımda yatıyordu. O uyanana kadar onu izledim. Yanaklarından kurumuş yaşlar vardı. Kurmak saçları alnına örtüyordu. Üstündeki köyü have rengi kot ve siyah kazak yıllardır değişmedi ama onun ağar havasına çok yakışıyor. Çam yeşili gözlerini açtı. Sonra yatakta oturduk. Olduğumuz yerde sona kaldık... karşımızdaki duvarda kanlarla kocaman bir yazı yazıyordu. Karanlığa ses ver. Duydukları seni delitecek... Bu ne demek oluyor!?

Liu: Mia... çabuk dışarı çık... şuan izleniyor olmalıyız...

Mia: Peki ya sen-

Liu: sana çık dedim!

Bana ilk defa böyle sert bağardı... ben böyle şeyler önem veren biriyim. Bana neden böyle bağardı ki? Yaptığım kötü bir şey değildi. Bembeyaz oldum ve gözlerim doldu...

Liu: Mia... be-ben üzgünüm son olaylardan sonra çok gerginim ve ne yapacağımı bilmiyorum. Hadi dı-dışarı çık artık. Eğer ayrılırsak ikimizi birden takip edemezler.

Mia:Tamam

Dışarı çıktım ve yürümeye başladım. Uzun bir süre boş yollarda yalnız yanlız yürüdüm. Sonra birden durdum. Nota ve duvarda bize karanlıktan kaçmayın diyordu.

Mia: Tabi ya! Karanlığa gitmeliyim! Jeff'e orada olmalı! O tuhaf Adamda ya da her neyse işte!

Bildiğim en karanlık sokağa gittim. Sokağın sonuna kadar gittim. Burada yok... Bütün karanlık sokaklara baktım. Yok! Sonra eve geldim. Kapının altından sızan kanı gördüm! Liu!

Mia:Liu... LİU! AÇ KAPIYI!

kapı açıldı. Kapının önünde.bir ceset vardı. Ben bembeyaz olmuş ilk defa gördüğüm cesedi bakıp acaba Liu'ya ne.oldu diye düşünürken omzuna değen bir el hissettim. Panikle arkama döndüm. Liu! Büyük bir mutlulukla ona sarıldım.

Mia: Sanada o adam gibi oldu sandım...

Liu: Abini öldürmek o kadarda kolay değil... banyoya gir ve kapıyı kilitle ben sana aç deyince kadar açma.

Mia:Tamam.

Dediğini yaptım. Sürüklemek sesi duydum. Sonra kapı kapandı. Anahtar deliğinden odaya baktım. O esnada arkamdan gelen bir nefes hissettim. Jeff! Korkuyla çığlık attım. Lanet olsun anahtar Nerede! ?

Liu: Kapıyı aç! KAPIYI AÇ!

Ben kendimi korumak için elime geleni ona fırlatıyordum. Heryer yara bereydi. Yüzünün sol tarafı tamamen yanmıştı. Göz kapağı dahil. Sağ yanağındaysa dev bir yarık vardı. Dişleri görünüyordu. Karamel rengi saçları berbat bir şekilde yolunduğu belli olarak kesilmişti. Sağ gözünden yaşlar alıyordu. Liu kapıyı kırdı ve beni kendine çekti.

Liu:...

Mia: Liu beni ondan koru!

Liu: seni koruyacağım ama neyden?

Mia: Onu görmüyor musun!?

Liu: Mia odada sadece sen ve ben varız!




Creepypasta: Karanlığa yolculukHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin