HERŞEY GİZLİ

2.BÖLÜM#

Birinin görüp  görmediğini kontrol edip oradan uzaklaştım.
Çıkışta  hızla eve doğru  yürürken birinin kolumdan çektiğini farkettim. Dönüp baktığımda onun Poyraz olduğunu gördüm.
"Yine mi sen?" Dedim bir anda.
"Evet ben. Daha bitmedi demiştim ve bitmediğini gerçekten çok net anlattım."
"Poyraz Bengü gelecek birazdan bırak beni görecek şimdi. "
"Görsün  hem bizi neden sakliyorsun ki en yakın arkadaşından? "
Sinirden hiçbir şey söyleyemedim ve hemen oradan uzaklaştım. Poyraz arkamdan gülüp bağırdı :
"Seviyorsun işte  beni  hoşlanıyorsun benden!!"
Eve girdiğimde annem yine üsteledi:
Yine üzgünsün Su. Anlat artık neden  üzülüyorsun?  Sen üzüldükçe ben de üzülüyorum.
"Anne lütfen gelme üstüme yorgunum."
"Hayır  Su  bugün anlatacaksin neler olduğunu. "
"Anne istemiyorum dedim ya istemiyorum" dedim ve kapıyı çarparak dışarı çıktım.
Yolda dalgın dalgın  yürürken Ateş  "selam"dedi ve beni çok korkuttu.
"Korkuttuysam özür dilerim."dedi.
"Yok korkmadım " dedim bir bebek kandırırmışcasına.Sanki Ateş  bu yalanı yutarmış gibi.
"Tamam o zaman yürümek ister misin?"
"Olur hatta çok iyi olur bile denilebilir."
"Dalgınsın biraz n'oldu?"
"Annemle biraz tartıştık. "
"Tamam o zaman kapatalım bu konuyu."
"Olur."
Bir süre hiç konuşmadan yürüdük. Ta ki ben saati fark edinceye kadar.
"Ben gitmeliyim Ateş görüşürüz!"
ATEŞ daha lafını tamamlayamadan oradan uzaklaştım.
"Dolaşsaydık biraz!!"
                    ######
Sabah kalktığımda annemle konuşmadan okulun yolunu tuttum. İlerlerken bir anda Poyraz'la tekrar karşılaşma korkusu sardı bedenimi. Ya Poyraz tekrar benimle konuşmaya çalışırsa. Zaten onunla yüz yüze olmak bile beni heyecandan bayıltabilirdi ve üstüne benimle konuşmaya çalışıyordu. Poyraz'ı hoş buluyordum ama ona söyleyemezdim çünkü onu Bengü seviyordu. Sahi Bengü nerede acaba dedim kendi kendime. Bugün onu hiç görmedim. Gidip onu ararken önüme çıktı bir anda.
"Bengü seni arıyordum."
"Burdayım işte Su. Ne oldu sana mutsuzsun."
"Yok ya mutsuz değilim moralim bozuk sadece."
"Tamam kanka üstüne gelmeyeceğim."
Bengü ile konuşamıyorum. Yüzüne bakmaya cesaretim yoktu. Çünkü onun sevdiği kişiyi bende seviyordum.Poyraz gerçekten onu sevdiğimi biliyor muydu acaba? Çünkü arkamdan gülüp bağırdı. Ya da sadece gururuna yediremediği için söyledi. Aklım çok karışmıştı. Ama artık biraz gülmek istiyordum,kafamı dağıtmak istiyordum. Ve bunun için sinemaya gittim.Poyraz beni takip edermişcesine kapıdan içeri girdiğinde  hemen arkamı döndüm. Beni görmesini istemiyordum. Ama artık çok geçti. "Su!!!" Diye bağırdı.
Derin bir nefes alıp arkama döndüm.
"Efendim?"
"Beraber girelim mi sinemaya?"
İçimden o kadar çok evet demek geldi ki... Ama "Ben zaten gidiyordum. Belki başka zaman" deyip arkamı döndüğümde kolumdan tutup "Su artık yeter. Benden kaçma. Ben sadece seni seviyorum ve seni istiyorum ve Senin de beni sevdiğini biliyorum. Lütfen artık kaçma benden."
O kadar istedim ki boynuna sarılmayı... " Hayır Poyraz ben seni sevmiyorum. Lütfen sende vazgeç benden. Çünkü biz diye birşey olamaz."
Arkamı döndüm ve gittim. Poyraz sadece arkamdan bakabildi. Giderken gözlerimden yaşlar dökülmeye başladı. Ne oluyordu acaba bana. Neden ağlıyorum ki dedim. Acaba onu gerçekten seviyormuydum? Acaba onun için arkadaşımı satar mıydım? Büyük bir ikilem içindeydim. Belki de Bengü 'ye herşeyi anlatma zamanı gelmişti.
Bir anda durdum.Ve ne yapacağımı şaşırmıştım.Ama Poyraz yüzünden arkadaşımı kaybetmek istemiyorum. Sonuçta o benim kaç yıllık arkadaşımdı. Ve onu seviyordum. Ama aynı zamanda Poyraz'ı da seviyordum. Hangisinin sevgisi ağır basacaktı? Kafam çok karışmıştı. Bunları düşünürken bizim sokakta yürüyen Ateşi gördüm. Beni görünce yanıma geldi.
"Su n'oldu sana neden ağlıyorsun?" Dedi Ateş. Ne diyecektim ki ona? Poyraz mı yoksa Bengü mü diye düşünüyorum diyemezdim.
"Annemle tartışmıştık ya eve gidiyorum da ne diyeceğimi düşünüyordum. "
"Peki. Ama ağlama lütfen ben de üzülüyorum. " Dedi ve yanağımdan göz yaşlarımı sildi. Zoraki de olsa gülümseyip "tamam. Merak etme." Dedim. Ayrıldık ve ben eve gittim.
              
#1 hafta sonra okulun ilk ders saatleri#

Bengü ile sınıfa çıkıyorduk. Bengü'nün bir sıkıntısı vardı ve lavaboya girdi. Kapıda onu bekliyordum. Poyraz bana doğru ilerledi. Ama onu özlemiştim çünkü bir haftadır okullar tatildi ve onu bir haftadır görmemiştim.
"Selam"
"Poyraz ben..."
"Su bak beni sevdiğini biliyorum ama neden benimle beraber olmak istemiyorsun keşke bunu da anlayabilsem. Lütfen artık nedenini benimle paylaş ki beraber bir çözüm bulalım. Böyle ikimiz için de çok kötü oluyor. "
"Poyraz ben yapamam." Dedim sadece. Bengü yüzünden diyemezdim.
Ama Poyraz'ın belimden tutup kendine doğru çektiğini fark ettim.
"Poyraz Bengü hemen şurada ve bizi görebi..."
Sözümü tamamlayamadan bir anda Poyraz'ın beni öptüğünü fark ettim. Bir anda Bengü lavabodan çıktı:"Su hadi gide..." Sesini duyduğumda hemen ayrıldık.  Bengü hiçbir şey söyleyemedi. İçimde sadece Bengü'nün gözünden dökülen yaşlar kaldı ve benim de söyleyebildiğim "Bengü lütfen" sözleri kaldı.

Sevgili okurlarım, votelemeyi unutmayın.Bana sadece 2 gün verin.3. Bölümü hazırlayalım.😊