Forever: A Part Of Me (Published Under Lovelink) [Editing]

CHAPTER 14: WE'RE NOW WHAT?

JAMES'S POV

After kong makitang tinulungan ni Danielle yung babae, umalis na din ako..

Dun na lang ako kumain sa canteen.. Kahit pa ayoko sa maingay..

Ewan ko ba. Sanay naman ako sa ganito dati. Mag isa. Poker face sa lahat ng tao.

Ang hindi ko maintindihan, bakit parang hindi na ako sanay na hindi sumisigaw? Na walang nangugulo sakin? Na walang nang iinis? Na walang nang aasar?..

It's really hard to accept, but I know that she really means something to me..

Maybe, with that short time we've been together, I almost treated her as my friend..

No. I already treated her as my friend..

I guess, that's the fact Iam always denying to myself.

Saglit pa lang naman kaming nagkasama..

Pero sa mga time na yun , nakilala ko agad kung sino siya..

Dahil hindi siya pakitang tao.. 

Hindi rin siya yung taong pinipilit maging hindi perpekto.. Nagtataka ba kayo sa sinasabi ko?..

What I mean is, may mga tao kasing pilit pinapakita na hindi sila perpekto.. Para hangaan sila.. Dahil magmumukha silang totoong tao.. 

Yung tipong , ang sinasabi niya ay simple lang siya.. pero deep inside, gusto niya ng mga magarbong bagay..

Sila yung mga taong nakikiuso lang.. 

Si Danielle? She doesn't even care kung anong sasabihin sa kanya..

She knows to herself that she's not perfect and she knows to herself that she has her own imperfections as well..

Kung ano siya, yun siya..

Kaya siguro tinuring ko siyang kaibigan..

Dahil totoo siyang tao..

But she doesn't want me to be her friend..

Hindi ko alam kung bakit.. Maybe because of my family.. Because of my problems..

As of now, heto ako sa room.. Nagbabasa..

Yun naman lagi ang ginagawa ko eh.. pero wala namang pumapasok sa utak ko..

Iam not thinking of her.. Iam thinking of myself..