Her doğan güne umutla uyanan BENİM
Hüzne boğulunca köşeye çekilip sinen BENİM
Acısını kahkahalarla örtüp maskelerle dolaşan BENİM
Sahte insanların sahte samimiyetine nefret kusan BENİM
Düşsem de , kanasa da dizlerim
tek başına ayağa kalkan BENİM
Düşlerimin kalemini kırıp idamını izleyen BENİM
Kendime en büyük düşman ve en içten dost BENİM
İnsanoğlu derler adıma
Her suçun faili ve her yıkımın mağduru BENİM
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Buruk
PoetryEvrende bir zerre bile değilken Koca kainatın derdini sırtıma yüklemişler Hissedebiliyorum... TAMAMLANDI
