Issız bir ülkeden sana yazıyorum çocuk
Zor burada hayat bilemeden gelmene üzülüyorum
Bilmem nerenin ücra bir kasabasında doğdum
Soğuk bir yuvaydı meskenim
Ama mutluydum gönlümce
Biraz büyüdüm maskeli suratlar sardı her yanımı
Yapmacık samimiyetleri
Yaraladı yüreğimi
Acımasız burada hayat
Daha gelemeden kalbinin kirlenmesinden korkuyorum
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Buruk
PuisiEvrende bir zerre bile değilken Koca kainatın derdini sırtıma yüklemişler Hissedebiliyorum... TAMAMLANDI
