Küçük bir çocukken o dönem moda olan hatıra defteri geleneğine ben de katılmıştım
Hala durur o eski defterler hiç birini atmadım sakladım yıllarca
Okurken öyle duygulandım ki keşke bütün arkadaşlarıma yazdırsaymışım dedim
Hepsi de "Bana bu kalbin kadar temiz sayfayı ayırdığın için teşekkür ederim."klişe lafıyla başlıyordu
Aslında ne doğru bir cümle
O zamanlar her birimiz saf ve temiz masum birer çocuktuk
Taki ulaşmak için can attığımız yaşlara gelene kadar
Bozuldu saflığımız
Yitirdik masumiyetimizi
Elimiz kanla kirlendi kalbimiz kinle...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Buruk
PoetryEvrende bir zerre bile değilken Koca kainatın derdini sırtıma yüklemişler Hissedebiliyorum... TAMAMLANDI