Chapter 5: Guilt

1K 28 1
                                    

Rhian's POV

Para akong nagi-guilty kahapon, I don't know kung bakit ko yun nagawa sa kanya. Parang lumalaki na yung ulo ko dahil marami akong fans at maraming nagpro-protekta sakin. Pero na-realize ko na hindi dapat. Maaring sikat ako at may mga fans. Pero lahat naman ng tao ay pantay-pantay di ba? Parang gusto ko mag-sorry sa ginawa ko kahapon. Hindi naman ako yung tipong masama. Nako-konsensya rin ako noh. Kapag nagagalit lang ako nagagawa ko yun.

Bumangon na ko at baka ma-late pa ko. Naligo ako. Nagbihis. Nag-suot ng shoes. Nagtali ng buhok. Kumain. Nag-tootbrush and then umalis na ko. Hndi ko na hinintay sila Kaori gusto ko maglakad, mapag-isa, at makapagisip-isip.

Ng makarating na ko sa school. Di numog na naman ako ng mga studyante. As always -_-

Nakita ko sila Kaori at Carla. Nakikipagsiksikan rin para makarating sakin. Nag-adjust na ko, ako na yung naglakad para pumunta kila Carla kasi ba naman di magpapatalo sa mga fans ko. Talagang makikipagsiksikan pa para makita lang ako. Kaya love na love ko yang mga yan eh.

"Thuglife Bro!!!" Sabi ni Carla.

"Siksik pa!!!" Wahahahah ang ligalig ng mga toh.

"Kasi naman eh si Carla sabi nya makipagsiksikan daw kami para makita ka agad di daw sya papatalo sa mga fans." Sabi ni Kaori.

"Ayy! Oo nga pala! Bkit di ka sumabay kahapon? Huh?" Boom! Anong sasagutin ko sa tanong ni Carla.

"Gusto ko maglakad-lakad para ma-exercise naman yung katawan ko. Di na ko nakakapag-gym tska di na rin ako nakakapag-jogging. Tignan mo oh! Tumataba na ko." Wahhaha kahit di naman. Araw-araw kaya akong naggi-gym. Wala eh! Ayun na lang yung naisip kong dahilan.

"Totoo ba yan!!!" Sarcastic na sabi ni Carla.

"Hayy! Naku!! Wag na nga kayo magtalo. Halika na ma-late pa tayo eh." Buti na lang sinabi yun ni Kaori para malampasan ko yung mga tanong ni Carla.

Nasa room na kami. Ng biglang may nakakuha ng atensyon ko. Absent si Irish. Hay! Nakaka-guilty talaga. Kung i-chat ko na lang kaya sya mamaya? Sige cha-chat ko mamaya. Ngayon na kaya? Wala pa naman si Prof eh. Nilabas ko muna yung cp ko para i-chat sya.

From: Rhian
To: Irish

Ok sinasabi ko na nagi-guilty ako. Magso-sorry ako from now pero we're still IMMORTAL ENEMY. Thank yow. BYE!!! ;-)

And it's done!! Na-message ko na. Ng walang nakakapansin. Buti yung dalawa sa magkabilang katabi ko na si Carla at Kaori busy sa kaka- chismis. Tinago ko na yung cp ko pagdating na pagdating ng Prof namin.

"Miss Marasigan, pinapatawag ka ni Sir Ranz." Bigla akong napalunok bakit kaya?

Naglakad na ko papuntang office ni Tito. Ng makarating na ko kumatok ako ng tatlong beses.

"Come in!!" Sabi ni tito.

Binuksan ko yung pinto at pumunta sa upuan. And then umupo. Kinakabahan ako kung ano ang tatanungin ni tito sakin. O kung anong sasabihin.

"Anong ginawa mo kahapon?" Pago-open ng tito ko.

"Huh?" Nagtatakang sabi ko.

"Anong ginawa mo kay Irish?" Cold na sabi ng tito ko.

"Wala." Sabi ko. Bakit totoo naman ah!

"Sure?" Aba! Ano bang gusto nito ni tito.

"Yes. Why?" Ako na ba ang pinaka-pilosopo sa lahat ng pilosopo? Well, mataray ako. Maliban kila mom, Carla and Kaori.

"Magta-transfer na si Irish."

"And then?"

"Sabi sakin ng principal ninyo na may ginawa ka daw na masama kay Irish."

"What?! Ako pa yung masama? Sya na nga naglagay ng kung ano sa ice cream na ibibigay nya dapat sakin eh. Tapos ako pa yung masama? Malay mo It's a drug. Oh? Buti nga may nag-save pa sakin eh. Kung wala edi parang high na ko. Eh kung may makakita sa kin na mga estudyante edi ihe-hate nila ko tapos mawawala yung career ko. Oh? What am I gonna do now?"

"Wag mo ko sisigawan Cheska!!"

"Don't you dare too." Di ako magpapatalo. I'm a badgirl.

"Ibang-iba ka na talaga Cheska." Mahinahong sabi ni tito.

"So? Ako pa maga-adjust?"

"Ano bang problema mo bakit ganyan ka na? Matalino kang bata pero yung ugali mo nagbababa sayo."

"Problema ko? Hmmm? Dahil lang naman sa magaling mong kapatid. Thank you."

"RHIAN CHESKA MARASIGAN!!!!" Sigaw ng tito ko.

"Why,Ranz Mojica Marasigan?" Mahinahon kong sagot. Aalis na dapat kasi ako eh. Ayoko ng makita pa ang pagmumukha nya.

"How dare you!!" Nanggagalaiti na sbi ni Ranz. From now Ranz na ang tawag ko sa kanya. No more tito.

"How dare you too." Mahinahon na sabi ko.

"Get out of my office!!"

"Ok! Kanina ko pa kasi gustong gawin yan eh. K die!"

Masama na kung masama. Atleast di ako plastic. Na kapag nasa harapan ng mas angat sakin ay parang anghel na akala mo wala talagang sala. Dapat pala di na ko nag-chat dun sa babaitang yun. Tama nga sila nasa huli ang pagsisisi.

Itutuloy....
Miss A:
Ang sama ni Author noh? Wahahah. Sornaman ganyan yung nasa isip ko eh. Kota-kota na yung nasa isip ko. Mamaya siguro ulit yung UD o baka bukas. Di ko na kayo papaasahin. Pramit!!! Hahahah. Salamat sa pagbabasa. Plss. Vote and comment. :-) ;-) :-*









My Facebook BoyfriendTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon