5 sene önce terk ettiğin bir yere dönmek çok garip tanıdığım herşey şimdi ise bana bir yabancı gibi geliyordu buradan giderken arkamda bıraktıklarım için üzlüyordum ve buraya tekrar taşındığım içinde pek mutlu değildim çünkü herşey oldukça garibime gidiyordu. Ben bütün gün odamı yerleştirmeye çalışırken annem neredeyse bütün evi yerleştirmişti oysaki ben daha kendi odamı yerleştirememiştim ve çoktan akşam olmuştu bile. Odamı yarım bırakıp aşağı indim annem mutfak dolaplarına eşyaları yerleştiriyordu.
"Bu akşam ne yiyeceğiz ?"
"Sanırsam pizza"
"Iyi ben söylüyorum"dedim. Daha sonra kendimi koltuğa attım ve bir an koltuğun kırılacağını düşünmedim değil,hemen internetten sipariş verip telefonumdan oyun oynamaya başladım her zaman ki gibi yine annemin azaranı işittim.
"Clarke boş boş oturma gel tabakları yerleştir ben yukardaki işleri halledicem"dedi
Bende oflayarak ayağa kalkıp elime tabakları aldım ve yerleştirmeye başladım, o sırada kapı çaldı ve pizzacının bu kadar erken gelmesi imkansızdı. Korkarak kapıya doğru yürüdüm kapı deliğinden baktığımda kimse yoktu kim o diye seslendiğimde de karşı taraftan ses gelmedi kapının kolunun kavradığım gibi tutup açtım, kapıda kimse yoktu bu satte çoçukların dışarıda olması da pek normal değildi kapıyı kapatırken yerde küçük bir kutu buldum. Eğilip yerden kutuyu aldım ve sonra etrafa daha da dikatlice bakmaya başladım ama kimseyi göremedim. Daha sonra kapıyı kapatıp içeri girdim,elimde ki kutu küçük kırmızı bir hediye kutusuydu baya küçük ve tatlı bir kutuydu. Annemim merdivenlerden ayak seslerini duyduğumda hemen kutuyu arkamda sakladım
"İşin bittimi Clarke"
"Şey... hayır biraz başım döndü yapamadım,ben biraz dinlenicem"diyip yukarı çıktım annem bana tedirgin gözler ile bakıyordu.
"Şimdi pizzalar gelicek Clarke"
"Bana ayırırsın anne" diyip. Odamın kapısını kapatıp yatağıma geçtim,kutuyu elime aldım açıp açmamak arasında baya bi tedirgin kaldım ve en son merakıma yenik düşüp açtım. Açtığımda ise ciddi anlamla büyük bir şok yaşadım Finn'in bana verdiği kolye,kaybettiğimi sandığım kolyeydi bu.
9 sene önce
Yaz sıcağından sıkılmış bir şekilde Bellamy ile kaldırımda oturuyorduk,canımın acısını unutmuştum bile Bellamy ile bisiklet sürerken düşmüştüm ve Bellamy dizime yara bandı yapıştırmakla meşguldü. Dizime bakmak için eğildiğimde boynumdaki kolye önüme düştü Bellamy elini kolyeye götürüp sorulu gözlerle bana bakmaya başladı.
"Bu kolyeyi kim verdi ?" dedi. Korkarak "Finn" dedim. Bellamy Finn'e hazmedemezdi,kolyeyi tuttuğu gibi boynumdan çekip çimlere attı,boynum acımıştı ani bir hışımla ayağa kalkıp kolyeyi fırlattığı çimleri aramaya başladım Bellamy'nın yaptıgı çok kabacaydı ve sinir bozucuydu. Kolyeyi bulamadığımda ayağa kalktım ve sinirli gözler ile Bellamy'e baktım sanki bir şey olmamış gibi bana bakıyordu. Arkamı döndüğümde tepedeki ağaçtan çıtırtılar geldi ağaca baktığımda orada birisinin olduğunu fark ettim Bellamy'de ağaca baktığında ağaçtaki kişinin koşarak gittiğini gördüm. Ertesi gün yine Bellamy ile aynı yerde oturuyorduk ve küçük toz pembe bir kutudan kolye çıkardı üzerinde savaşçı işareti vardı ona aldığım bilekliğin üzerindeki simge ile aynıydı o sırada dün ağaçta saklanan kişi yine oradaydı ve yine koşarak gitti yüzünü hiç bir zaman göremedim. Ama bu kişininde Finn olduğu daha çok belirginleşti.
_______________________________________
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Her Zaman Benimle Olacaksın ( BELLARKE )
Science FictionAşk ikisinin de bildiği gibi "zayıflıktır" ya peki değilse,aşk seni dünyada güçlü kalan tek şey ise ?
