Her Zaman Benimle Olacaksın ( BELLARKE )

Bölüm 3 - Tekrardan tanışmanın şerefine -

Şaşkın yüz ifadesi ile
"Clarke"dedi. Bende aynı şaşkın bir ifade ile "Octavia"dedim ve bu bakışmayı bozan Octavia'nım beni öldürücekmiş sarılışı oldu şaka maka bi ara gerçekten nefes alamadım. Octavia'nın beni bu kadar çok sevdiğini bilmiyordum,sarılmasına karşılık verdiğimde 4 ya da 5 dk sarılır bir şekilde kaldık ayrıldığımızda bana burada bekle dedi ve müdürün odasına girdi,çıktığında ise elinde bir kaç kağıt vardı sorulu gözler ile Octavia baktığımda

"Bu kağıtlar arşiv dosyasına girecek o yüzden alt kattaki arşiv odasına girecez beni takip et "dedi bende başımı sallamakla yetindim.
"Şu işi hallettikten sonra sana okulu gezdiririm"

"İyi olur yoksa ben bu okulda kaybolurum"dedim. Sonra utana çekine ona Bellamy'i sordum.

"Bellamy iyi hem de çok iyi"dedi. Ne ima etmeye çalışmıştı. Bende yalnış anlaşılmasın diye arkadasından Finn'i sordum

"O da iyidir,ama bence bana sormak yerine kendin gidip öğrenmen gerek"

"Onlarda senin gibi beni sıcak kanlılıkla karşılayacak mı ?"diye sordum cevap vermedi,daha sonra Octavia'ya bakıp "Bende öyle düşünmüştüm"dedim. Octavia elindeki kağıtları yerleştirdikten sonra "Hadi sana okulu gezdiriyim"dedi konuyu değiştirerek. Daha sonra elimdeki kağıda baktığım da ilk dersin başlamasına 5 dakika vardı.

"Octavia,bana okulu daha sonra gezdirirsin sadece bana matematik sınıfını söyle"dedim teleşla

"İkinci katta"

"Teşekkür ederim"diyip hızlı adımlarla yürümeye başladım ve daha sonra Octavia'nın arkada "İyi dersler" dediğini duydum. Koşarak sınıfa girdiğimde arkalarda bi yere oturdum. İçeri adının Laura McCarthy olduğunu bildiğim esmer bir kadın geldi içeri gelir gelmez ders anlatmaya başlamıştı bile zaten sınıfta 10 yakın öğrenci vardı zaten matemarik dersini kim sevebilir ki ?
Dersin ortalarına doğru kapı çaldı ve içeri 2 çoçuk girdi.

"Monty ve Jasper,kaçıncı kez geç kalıyorsunuz ?"diye sordu.

Jasper işi dalgaya vurarak "Sanırsam 8,değil mi Monty" dedi. Monty'de "Hayır sanırsam bu 12. , değil mi Bayan McCarthy"dedi. Bayan McCarthy sinirle ikisine bakıp

"Kendinizi komik mi sanıyorsunuz,çabuk yerlerinize geçin"diye bağırdı Jasper ve Monty gülmemek için kendilerini zor tutuyordu,bu yüzden Bayan McCarthy onların güldüklerini görmesin diye sıralarına başlarını eğmiş bir şekilde ilerliyordu. Sanırsam beni fark etmemişlerdi,dersin sonlarına doğru hoca yoklamayı almaya başladı.

"Jack Ryan"

"Burada"

"Jasper Jordan"

"Gördüğünüz gibi burada"dedi. Bayan McCarthy fısıltı şeklinde ukala dedi. Listenin en alt sırasında olduğum için rahattım.

"Finn Collins"dedi. Sınıfta sessizlik oluştu demek ki gelmemişti. Hoca tekrardan yoklamaya devam etti,daha sonra listeye bir göz attı ve birden durdu.

"Monty adın listede yok,sen bu sınıftan değilmisin ?"

"Hayır ders programım değişti"

"O zaman neden bu derstesin peki ?"

"Çünkü diğer hoca geç kaldığım için beni derse almazdı ve bu yüzden sizin dersinizi seçtim"dedi sonra sınıfta kahkaha fırtınası koptu. Bayan McCarthy gözlüklerini çıkartıp Monty'e baktı daha sonra lafa başladı

"Eğer bir daha böyle bir şey yaparsan bırak dersi seni okula bile almam"dedi kahkahalar kesilde kışkırtıcı bir şekilde uğlamalar başladı taki Bayan McCarthy'nin elini masanın üzerine vurması ile kesildi ve yoklamaya devam etti.

"Bellamy Blake"dedi. O da bu sınıftaydı demek ama o da gelmemisti.

"Charlotte Church"

Burada

Matt Bennet
dediğinde hoca Charlotte denen kız sinirli ve yüksek sesle "Yok" dedi

Bayan McCarthy'nin adımı seslenişi ile yerimden sıçradım sanırsam dalmıştım. Elimi kaldırıp "Burada" dedim. Daha sonra Jasper'ın adımı seslenişi ile arkamı döndüm ikiside saşkın bir biçimde bana bakıyorlardı. Zil çaldığında ayağa kalktım Jasper ile Monty hâlâ şaşkın bir biçimde bana bakıyorlardı ve bu halleri çok komikti.

"Merhaba çoçuklar"dedim. Jasper yine adımı tekrarladı.

"Clarke"

"Evet, Jasper benim"dedim gülerek sonra ikiside birden ayağa kalkarak bana sarıldılar,bir an hiç bırakmayacaklarını sanmıştım çok sıkı sarıldılar. Monty hala bana şaşkın bir halde bakıp.

"Seni çok özledik Clarke,hiç değişmemiş gibisin"dedi.

"Sizde öyle dedim"daha sonra kapının önünde Octavia,Finn,Bellamy ve Raven'ı gördüm. Bellamy çok değişmişti Finn'de öyle Raven ise daha da bi güzelleşmişti. Hiç bir şey yapmayıp sadece kapıda birbirimize bakıyorduk taki arkadan Murphy içeri gelip kollarıyla beni sarana kadar Murphy bana sarıldığında yüzünü boynuma gömdüğünü hissettim aynı şekilde bende yüzümü onun boynuna göndüm diğerleri ise sınıfın kapısından içeri girmiş bizi izliyorlardı. Neden konuşmayıp sadece bana bakıyorlardı. Murphy ile uzun sarılışımızdan sonra kollarımı boynundan çektim ve Murphy'nin yüzüne baktım eskiden Murphy ile çok kavga ederdik ama sonunda ise hep barışırdık.

"Seni çok özledim"dedim. Murphy bana bakıp

"Bir de bana sor"dedi. Daha sonra Raven yanıma gelip bana sarıldı bende ona,en fazla bir 6 ya da 7 saniye birbirimize sarıldık Raven ile çok yakın değildik ayrıldığımızda ise birbirimize bakıp gülüştük. Daha sonra gözüm Bellamy'e kaydı o sadece bana bakıyordu,acaba benim mi ona sarılmamı bekliyordu. Finn'e baktığımda bana sımsıkı sarıl ve yüzünü boynuma gömüp koklamaya başladı,ve daha sonra kulağıma eğilip "Her zaman ki gibi çok güzel kokuyorsun,tıpkı olduğun gibi" dedi. Bu lafı üzerine bişey diyemedim ve kokusunu içime çektim Finn'de bana baya uzum sarılmıstı herkes bıkkın bir şekilde bize bakarkan sessizliği bozan Jasper oldu.

"Eğer kıskandığımızı sanıyorsanız,yanılmıyorsunuz"dedi. Ve daha demin ki sessizlik bizim kahkahalarımız ile iyice bozuldu. Bellamy'e baktığımda o da bana bakıyordu bende ona karşı sadece gülümsedim o da soğuk bir şekilde bana gülümsedi daha sonra Murphy elini omuzuma atıp "Tekrardan tanışmanın şerfine bu akşam bizimlesin"dedi. Anlaşılan gece uzun olucaktı.