You - My life ¦ JUNGKOOK BTS

11

Od czasu wyjścia ze szkoły, nie opuszczało mnie dziwne przeczucie. Znacie te dreszcze przebiegające po plecach, jakby ktoś was obserwował?
Właśnie mam takie.
Lecz gdy się obracałam za siebie nie widziałam nic podejrzanego. Nikt za mną nie szedł, nie przyglądał się mi, jednak uczucie zostało.

Doszłam na plac zabaw przed swoim domem, zauważyłam znaną mi grupkę dzieci. Szybko do nich podbiegłam i zaczęłam się z nimi bawić.
Dziwne?
Lubię wracać do czasów dzieciństwa, gdy byłam najszczęśliwsza.
Po jakiś 15 minutach zabawy usiadłam na ławce by odpocząć. Coś mi kazało spojrzeć w prawo, to kogo zauważyłam wywołało u mnie szybsze bicie serca.
Czy to on mnie śledził?
Widział, że się na niego gapię, dałam Mu znak by podszedł.
Usiadłam obok mnie, nikt nic nie mówił. Po paru minutach w końcu się odezwałam.

- Czemu mnie śledzisz?

- Nie śledzę. Chciałem po prostu wiedzieć, gdzie mieszkasz.

- To się nazywa śledzenie, mogłeś zapytać.

- A powiedziała byś mi?

-... Nie.

- No właśnie.

- Czego ty ode mnie chcesz, co?

- Sam nie wiem, coś mi każe być blisko ciebie. Chodź bym chciał, nie mogę przestać o tobie myśleć.

- Nie wygłupiaj się, coś ci szwankuje. Czemu miałbyś o mnie myśleć? Przecież ja jestem nikim, ty jesteś idolem. Żyjemy w dwóch różnych światach, to raczej słaby widok na przyszłość.

- Ja tak nie myślę, jesteś wyjątkowa, jedyna w swoim rodzaju, a nie jak te klony, które mnie otaczają zazwyczaj. Robią wszytko co im powiem, mówią wszytko co chce usłyszeć, wyglądają tak samo. Jedna skleja się z drugą w mej pamięci, a ty się wyróżniłaś. Związałaś mnie i ciągniesz gdziekolwiek chcesz, jak niewolnika.

- Lubisz zabawę w niewolnika? Takiś perwersyjny?

- Ja tu ci mówię jak się czuje przez ciebie, a ty o wiązania w seksie? Nie żebym miał coś przeciwko, ale tak to otwarcie mówić i to na placu zabaw? - pajac się roześmiał.

- Nie powiedziałam nic takiego.

- Powiedziałaś.

- Nie... - odwróciłam głowę w drugą stronę.

- Ty się rumienisz! Naprawdę się rumienisz! Zapamiętam to.

- Głupek.