6 . Bölüm

122 127 5
                                    

Uykulu gözlerle tekrar baktım .
Uyandırmam gerektiğini anlayıp uyandırmaya başladım .
Sonunda gözlerini açıp , tek kelime etmeden odadan çıktı .

Anlamıyorum gerçekten , nankörlüğün de bir sınırı vardı .

Aşagı inip ne yaptığına baktım .

" Afiyet olsun , fakat tek kelime etmemekte neyin nesi ? " diye soru yönelttim .

Umrunda değilmiş gibi davranıyordu .

Fakat içi içini yiyordu konuşmak için ..

Tanırım ben çünkü , kendimden çok başkalarını tanırım .

" Hadi amatrip modu yakışmıyor sana , kahvaltını bitirde bana eşlik et eve kadar . "  diyip tekrar baktım .

Görmediğimi sandı ama hafiften gülümsedi .

" Sen neden yemiyorsun ? "
diye soru soran eylül ' e

" Babam olmadan kahvaltı yapamıyorum , bir nevi takıntı gibi birşey " diyip omuz silktim .

Peçeteyi dudaklarında gezdirip ,

" Kahvaltı değilde öğlen oldu , baban olmasa öğlen yemeği de mi yemiyeceksin "  diyip tekrar konuştu .

" Yemek yememi istiyorsan , çabuk gidebiliriz bize ha ne dersin ? " diyio gülümsedim .

Çok fazla iyimsersin , ve bu senin başına bela olucak .

Diyen iç sesimi takmayıp eylülün dışarı çıkmasını bekledim.

Sonunda gelince  arabasına bindik .

" Araba kullanmasını biliyormusun ?  " diyen eylül ' e

" Evet biliyorum " diyip bizim eve sürmesini bekledim .

Bahçeye girdiğimizde gördüğüm kalabalık insanlara kaşlarımı çattım .

Yok canım daha neler
Hayır düşünmesi bile kötü .

Neden o zaman bizim bahçedeler ?

Koştum polislerin yanına ,

" Neden bizim evin önündesiniz acaba ? "
diye sorduğumda

Polis " Başınız Sağolsun Mehmet bey ' i kaybettik . Sabah ölü olarak bulunmuş ,  komşunuz sabah kapınızı çalmış fakat ses gelmiyince pencereden bakmış o sırada mehmet bey ' i yerde görünce bize haber verdiler "

Dediğinde Dizlerimin Üstüne Düştüm

Aklım almıyor hala .

Kulaklarımın bana oyun oynadıklarını düşündüm bi an .

VampLif  Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin