Uyandığımda burnuma hastane kokusu değilde adeta ben zenginim diyen kokuyla karşılaştım .
Meraktan etrafa göz attığımda fotoğraf çerçevesi gözüme çarpıyor .
Savaş ve hastanedeki karı koca yla birlikte üçü sarılmış 32 diş sırıtıp poz vermişlerdi .
Demekki savaş ' ın evindeydim .
Hala olanlara inanmıyordum .
Babam ölmüştü .
En iyi arkadaşımdan kazık yemiştim .
Gerçek ailem olmadığını öğrendim .
Hepside üst üstte geldiği için kaldıramayıp bayılmıştım .
Uyandığımda kendimi bu odada bulmuştum .
Savaş ve ailesi o kadar iyi kalpli insanlar ki , yanlız bırakmayıp evlerine getirmişlerdi .
Daha fazla sıkılmamak için yataktan kalkıp kapıya yöneldim .
Merdivenlerden aşağı inip göz attım .
İçerde kimse yoktu .
Acaba kimse yokmu ? düşüncesine dalmışken , belime sarılan ellerle kendime gelmiştim .
Arkama döndüğümde savaş ' ın yoğun sevgi dolu bakışlarına mağdur kaldım .
" Acıma " diyip belimdeki ellerini indirdim .
" Hep böyle bakıyordum . " diyip sarıldı .
" Evde kimse yokmu " diyip konuyu kapatmaya çalışıyordum .
" Bahçeye gidelim , annemler orda " diyip sorumu cevapladı .
Savaş önde yürüyor bende arkasından yürüyordum .
Sonunda bahçeye gelebilmiştik .
" Anne " diye seslenen savaş onların dönmelerini bekledi .
" Gelin çocuklar " diyen annesinin dediğini yapıp yanlarına gidip koltuğa oturduk .
" Sana zarf var mehmet bey ölmeden önce yazmış " dedi kızıl melek .
Başımı anında ona çevirip elindeki zarfa bakıp gergince yerimden kıpırdandım .
ŞİMDİ OKUDUĞUN
VampLif
FantasyDram - Genç kurgu - Vampir karışımıdır . Burada yazılan herşey benim hayal ürünümdür . Bilgiler yanlış veya doğru gelebilir ben hayal gücüme varsayarak yazıyorum bunları . Ilk bölümde acemilik çekmiş olabilirim , fakat bölümler ilerledikçe ustalaşı...
