Accidentally Got Pregnant

AP3

Chapter 3 the Wedding

Hisana POV

Nasa hotel ako ngayon. Binibihisan.
This is it. Ito na ang araw nang aking kasal. Pero bakit hindi ako masaya?

Hay! Bakit naman kasi ako magiging masaya eh parang shoot gun wedding yong nangyari.

Naaalala ko pa ang mukha ni Zander na iyon. At nakakainis ang nagging reaksyon niya.

Flashback:
Naglalakad ako ditto sa pasilyo nang companya niya. Ang masasabi ko lang eh wow! Ang ganda. Ang laki, malawak at higit sa lahat ang ganda. LAhat na ata nang mamahalin na bagay eh nandito. Nagulat pa ang secretary nito nang sabihin ko na may appointment ako sa boss niya. Sa totoo lang ang hirap kayang kumuha nang time makausap lang ang lalaking yon! At buti na lang eh natulongan ako ni Miyomi, kaibigan ko.

Nginitian ako nang secretarya ni Zander. “This way ma’am. Pakihintay na lang po si sir zander may meeting pa po kasi siya. May gusto po ba kayo ma’am? She asked.

I smiled at her. “Nothing. Thannk you.” magalang kong sagot. Yumuko naman ito sabay alis sa lugar. Sa totoo lang eh kinakabahan ako.

NAkita ko ang kanyang pangalan sa desk niya. Prince Zander L. Mondragon, CEO.

Siya na nga pala ang CEO nang companying to. Nakakabilib naman. Tinignan ko ang opisina niya. Ang laki at ang gaganda nang gamit niya! Ang yaman. Tsaka napakasinop naman niya. I mean nakaarrange lahat nang gamit nito, wala ni isang papel na nakakalat.

Kasi iba ang ineexpect ko. You know, being a business man. Yong magulo ang opisina dahil sa dami nang pepermahan o kaya project ganun, pero sa nakikita ko sa movie lang ata iyon. NApabuntong hininga ako.

Asan na ba iyon? Makaparetouch na nga lang muna. Kaya lumababas na muna ako sa opisina niya at pumunta nang Restroom.

Hindi ko alam ang nangyari pero ang bilis ata nang oras at hindi ko man lang namamalayan na nandito na ako sa harap nang taong gustokong makausap.

He looked at me. Head to toe. I know he’s confused right now. Ni hindi niya ako kilala.

Before he can speak, inunahan ko na siya.

“I’m pregnant.” Matapang na sabi ko.

He looked so surprised and shock. Who couldn’t be right?
He didn’t say any word. Ni hindi nga siya kumurap eh. Seriously what’s with him? Alam ko, kahit titigan pa niya ako, eh wala nang magbabago. Pangit ako. Alam ko iyon, pero hindi ako isang sinungaling.

I expect na tatanongin niya kao kong siya nga ang ama. Pero bigo ako. Hindi pa rin siya kumikibo at seryoso lang itong nakatingin sa akin. NA para bang inaalisa ba kong totoo ang aking sinasabi.

Bumuntong hininga kao. Wala akong mapapala ditto kong magtitinginan na lang kami. I’m just wasting his precious time.

“If you want an DNA test ibibigay ko sa iyo pagnganak na ko. Ang hiling ko lang eh financial support mo.” Pagpapatuloy ko.

I know. I sound like a gold digger here. But I need his help so badly. Para naman eh mapalaki at mabuhay ko ang aking anak.

Pero nagulat ako sa tanong, sa wakas nagsalita rin ito. “At anong gusto mong makuha sa akin?” seryoso niyang tanong. Seriously? Iyon lang baa ng tatanungin niya? Hindi ba  niya itatanggi o sisiguradohin man lang na siya ang ama nang aking dinadala?

Stupid hisana! Ani ang isang bahagi nang aking utak.
I clenched my fist. Wala naman akong gustong makuha sa kanya ah, it just that I need his help. Okay his money, but it’s for our baby naman yon ah!

“Nothing!” metatag na saad ko. I just want to tell you that I’m pregnant and I want your financial support that’s all. And teka naniniwala kana agad? Di mo tatanungin kong ikaw baa ng ama? Di ko tuloy naiwasang itanong. Damn! PArang ako na ang tanga ditto ah! Pinagdududahan ko siya, parang ganon ang nangyayari.

Nakita kong umayos ito nang pag-upo. Then he looked at me seriously.

“Sigurado naman ako, na ako nga ang ama nang dinadala mo, BAkit? May iba pa banag sumiping sayo? He said.
NAbigla ako sa sinabi niya. How dare he! Wala na nga akong binatulan na iba kundi siya lang.

I sigh. “Sa hhitsura kong to, may gugustohin pa bang pumatol? Naiinis na sagot ko.

Tumango-tango naman ito. “What’s your name?” he asked.
“Hisana”. At bakit naman niya tinatanong ang pangalan ko?

“Hisana?” he said again. Aba dapat pala kompleto? Tch.

“Hisana HAutea Villafuenca.” Sinabi ko na ang aking buong pangalan. Ang choosy naman kasi.

“Hisana.” Sambit nito sa aking pangalan. Pero hindi ko tuloy inaasahan ang susunod niyang sasabihin.

“okay.,then lets get married.”
End of flashback….

So ayon na nga at ikakasal na ako sa kanya!