-KT- Sümela Savaşı -1-

-1- Matematik Öğretmenimi Buharlaştırdım

Benim adım Can Kaçak 13 yaşındayım. Bir kaç ay önce araklida sorunlu çokcuklar için özel bir okul olan çukurlu akademisinde yatılı öğrenciydim.

Ben bence sorunlu bir çocuk değilim ama annem öyle düşünüyor.

Bana sorunlu bir çocuk olduğumu kanıtlaması çok da zor olmaz heralde.

Ama işler esas olarak geçen nisan ayında matematik dersinde kötüye gitmeye başladı.

Her biri ayrı sorunlu 34 kişi ile matematik dersindeydik. Her ders gibi matematik de büyük bir işgenceydi benim için. Genelde derslerde rahat durmazdım bu yüzden geçtiğimiz ders matematik hocası beni uyarmıştı. Bu ders uslu durmaya kararlıydım. Arka sıralardaki eda durmadan en yakın arkadaşıma silgi atıyordu. Durmadan onla uğraşıyordu. En kolay hedef oydu zaten iri ve güçlü yapısına rağmen kendisne sataşanlara bişey demezdi. Tam yeter lan artık diye kalkıp bağıracaktımki ahmet "zaten hoca sana taktı kafayı boşver dedi. Tam o sırada Nazmiye hoca bizi duydu ve sınıfın ortasında beni azarlamaya başladı. Kendisiyle birlikte dışarı gelmeni söyledi. Koridora çıktım ama nazmiye hoca ortalikta yoktu. Tam hocam nerdesiniz diye seslenecekken yukardan karanlıktan gelen tiz bir ses gibi birşey duydum. ATATÜRK heykelinin 2 metre yukarısına bakınca Nazmiye hocayı orda gördüm. Birden lan sen oraya nasıl çıktın diye cırladım. Nazmiye hoca şekil değiştirmeye başladı kanatları ve pençeleri çıktı. Aşşagı doğru süzülmeye başladı. Tam kafamı pençeleriyle kesecekken eğildim ve hamlesinden kurtuldum.

İkinci kez saldırıya geçecegi sırada ellerimden buhar çıkmaya başladı ve ve birden nazmiye hocaya yönelip onu filipş diye bir sesle buhara dönüştürdü. Sonra zil çaldı ben hemen ahmetin yanına gidip "kanka nazmiye hoca ya bişe oldu canavara dönüstü" dedim. Bana "abicim ne saçmalıyosun bizim okulda Nazmiye hoca diye biri yok" dedi. Resmen benimle dalga geçiyordu beni nazmiye hocanın olmadıgına inandırmaya çalışıyordu. Hemen gidip sınıftakilere nazmiye hocayı gördünüzmü diye sordum bana tip tip bakıp nazmiye hoca kim dediklerinde çok şaşırmıştım.

Hemen Ahmetin yanına gidip olanları anlatmaya başladım ama o bana inanmıyordu. En sonunda beni ikna edemeyecegini anlayıp seni onunla görüstürmeliyim herşeyi öğrendin dedi. Ne dedigini anlamamıştım" abicim sen ne diyosun" dedim. Ama onu takip etmemi gösteren bir işaret yaptı.

Bizi alt kata kantinci Osman Abinin yanına götürdü. Osman abi bizi görünce gülerek "ooo gençler napıyosunuz" dedi.

Ahmet ciddi bir tavırla " Temrus artık herşeyi ögrendi nazmiye bi furiaymış" dedi.

Ben hiçbişey anlamamıştim. Osman abi yada Temrus onu hemen burdan götürmeliyiz dedi. Ben neden bahsettiklerini anlamıyordum.

"siz neden bahsediyorsunuz furia ne beni nereye götüreceksiniz" dedim.

Ahmet "sana yolda herşeyi açıklarım şimdi gitmeliyiz" dedi.

Osman abi elime bir bileklik tutuşturdu ve "sana lazım olduğunda bunu kullan dedi.

Ben hiçbişey anlamamıştim ama o anda düşünecek bi durumda degildim ne söylenirse onu yapacak bir durumdaydım.

Ahmet gidiyoruz dedi ve onu takip etmeye başladım...