Sınırımı Zorla ★ B.A.P & BTS

9. Bölüm : BENDEN VAZGEÇME !

Jungkook yanıma geldi ve ardından bir kafede karnımızı doyurduk.

Çıktığımızda içimden "keşke Jimin burada olsaydı" diye geçirmiştim. Kesinlikle ondan hoşlandığım için değildi bu ! Jungkook'a yaklaşmamı sağlayacak bir bahane olduğundandı.

Eve giden yolda ikimizde sessizce yürüyorduk. O yine elindeki telefonuyla meşgulken ben etrafa bakınıyordum. Sokakları iyi öğrenmeliyim. Nereden kaçılabilir ? Nereden çarşıya inilir ? Nerelerde saklanılır ? Yakında işime yarayacak şeydi bunlar !

- Jungkook  ?

- Efendim Angelina ?

- Beni bir süreliğine de olsa eve götürebilirmisin ?

- Neden ?

- Kıyafet felan almalıyım.

- Ailenin cesedi oradaysa gitmemeliyiz.

- Sanmıyorum. Teyzemler fark etmişlerdir. Zaten Destiny ile ortalarda olmadığımızda ilk baktıkları yer bizim ev oluyor.

- Jimin'e sorsam iyi olur ! Daha sonra öğrenirse kızabilir.

Odağı benden yine telefona kaydı ve rehberde gezindi. Tam kulağına götürdüğünde zıplayarak telefonu çektim ve o açmadan çağrıyı sonlandırdım.

- Neden kapattın ?

- Bence şu an onu araması gereken son kişi sensin ! Hem ne olacak sanki ? Birlikte gidebiliriz , elinden kaçacak halim yok ya ?

Düşünürken ensesindeki saçları karıştırdı.

- Peki o zaman.

Bir taksi çağırdı ve asıl evime geldik. Apartmanın önünde durdum.

- Bence ne olur ne olmaz diye yukarı çıkmamalısın Jungkook !

- Buna izin veremem. Yanında kalmalıyım.

- Büyücüler konseyinden birileri varsa evde , kurtulma şansın yok !

- Eğer öyle bir ihtimal varsa seni de gönderemem !

- Birlikte çıkalım zaten , eşyalarımı taşıyacak biri lazımdı.

Kıkırdayarak asansöre bindik ve dairemizin olduğu katta durduk.

Strese girmiştim. Acaba evde annemle babam varmıydı ?

Ayakkabılardan birinin içindeki anahtarımı aldım ve kapıyı açtım.

İçeriden ses geliyordu. Evde birilerinin olduğu kesindi.

- Angel , hemen gidiyoruz !

- Bekle bir dakika !

- Konsey burada belli ki. Gidiyoruz !

Bileğimi tutmuştu ve tam o çekerken kendimi kurtardım. Her ne kadar ona yol boyunca dokunmak için can atsam da şimdi bu yaptığım an itibariyle kurtulmak oluyordu.

Elimle hemşire tablosunu andıran bir "sessizlik!" işareti yaptım.

Dikkatle dinlediğimde bir gülme sesi geliyordu. Tonu tanıdıktı , korku filminden çıkmış bir karakter gülüşüydü.

- Destiny ?

Tahminim doğruysa da onun burada ne işi vardı ?

Koridorda ilerledim ve yatak odasının önünde durdum. Kapıyı açtığımda Suga ve Destiny'nin yatakta bağdaş kurup oturduklarına hatta birbirlerinin yanaklarına dokunduklarına şahit oldum.

Jungkook bu tabloyu görmemiş , koridordan sadece beni izliyordu.

- Siz ? Neden ? Destiny ?

Dikkatlerini çekmiştim sonunda. Ellerini toparlayıp hemen ayaklandılar. Suga ;