Bir veba busesiymiş giderken bana bıraktıgın... Kim bilir bende hangi yaralarını öptün bana ait sandıgın? Bu ayrılık ne iyileştirdi ne öldürdü... Beni aglattı, seni güldürdü. Şimdi benim anı diye sakladıklarım, senin çoktan unuttukların... Bak , sabah olsa bile içim hala gece. Bilmiyorum bu acı kaçıncı. Senin olmadan sana solmak yok mu? İşte o çok acı.
Gözümdeki damlalar, içimde kuduran nehirlerin zerrecikleridir. Gidişin ögretti bana; bazı aşklar aşka ihanettir! Ben aglarım içten ve sessiz; sen, sana suskun sözlerimi gözlerimden iç. Her ayrılık her yarada aynı kanamazmış diyorum, derdimi dillendiriyorum; anlayan dinlemiyor, dinleyen anlamıyor. Yine aglıyorum, yine kanıyorum. Soranlara gözlerden akar kalbin kanı diyorum.
Keşke hayatının romanını yazarken beni kalem diye kullanmasaydın! Kaderimiz elimzde degil alnımızdadır. Sen benim alın yazımdın... Ama okumadın... Söyle, okunmamış yazının izi mi kalır? Elbette yerimi başkaları alır.
Sana duydugum aşk en sevdiğim yanılgıydı. Yine de verdiklerimi geri almam ben. Çünkü senin karşılık bekleyer verdigin aşk, benim sana armagınımdı. Bunca susmandı beni bunca konuşturan. Susmak da yalan söylemekmiş bazen. Zamanında ben de sussaydım, şimdi bu kadar konuşmak zorunda kalmazdım.
Seninki günümüz aşkı , yenisini bulunca geçer acısı. Korkmana gerek yok! Benim o, sessiz telefonların en yanlış numarası. Görmek istedigin kişi olamadım, istedigini görebilirsin artık. Söyle, kimin hastasıydın sen; bedeli bana ödetilen!!
Arkadaşlar lütfen emege saygı
Olumlu olumsuz yorumlarınızı bekliyorum.
