Hayatım tam aksiyon filmi. Babamın hasta olması buna alışamamıştım. Sanki benim babam hiç ölmeyecek hasta olmazmış gibi geliyordu. Onu hiç bu şekilde görmemiştim. Anneme ben nasıl söyleyecektim bunu .
Sahildeki banklardan birine oturdum. Sigaramı yaktım. İçimi yakıyordu sigara ya da içim zaten yanıyordu. Bi şeyleri düşünmeyi sevmiyordum. Bu kadar fazla düşünmezdim ben zaten ama bu sefer kendimi çok farklı hissediyorum. Yanına birinin oturduğunu hissettim. Biraz kenara doğru kaydım. Erkek olduğunu farketmiştim. Bu erkekler nie böyleler ya benim yanıma gelipte nasıl oturur. "Başka oturacak yer mi bulamadın?" dedim. Yüzüne bakmadan. "Bulamadım" dedi. Bide bulamadım diyo ya. "Kalk git şurdan ya" dedim. Kafamı çevirip ona baktığım da "sen.... dün ki öküzsün" "öküz mü?" dedi bana bakarak. "Evet öküzlerin en alasısın sen nasıl gelipte buraya oturursun ya?" dedim sesimi biraz yükselterek. "İyi misin?" diye sordu. "Sanane" diye cevap verdim. "Ne yaşadın da bu kadar kötü oldun?" "Off ya " "anlatabilirsin" dedi. "Babam annemi aldatmıştı 6-7 yıl önce falan sonra bugün babamla o günden sonra ilk defa buluştum. Ve babam çok hastaymış yanında kalmamı istiyo ama annem " deyip sustum. "Oha ya ben sana her şeyi anlattım şuan da . " dedim. Naptığımı farkederek. "Babanı affet " deyip kalktı.
Herkes bi acayip bu dünyada bi tane akıllı insan yok ya gerçekten yok. 'Babanı affet' demesi kolay bütün her şeyi sen mi yaşadın sanki. Yok herkes düşünmeden saçmalıyor işte.
Eve gidip pijamalarımı giyip yatağa girdim. Kendimi ölecek gibi hissediyordum. Annem ne diyecekti bu konuyu yarın annemle konuşmalıyım tabi yarın annemi bulabilirsem. Kulaklığımı takıp uzanıp gözlerimi kapattım. Yavaş yavaş ağırlaştı gözlerim. En son o şekilde uyuduğumu hatırlıyorum.
Sabah uyandığımda saat çok erkendi rahat edemeyip aşağıya indim annem masada uyuya kalmıştı. Gece onu görmeden odaya çıkmıştım. Yanına gidip gözünün önüne gelen saçlarını kulağının arkasına sıkıştırdım yanağından öptüm minicik bi öpücüktü. Öncede annemi her zaman öperdim. Ama babam gittikten sonra hayatım fazlasıyla değişti resmen hayatımı mahvetmişti. Annemle ilişkimi kesmiştim,etrafımda hiç arkadaşım kalmamıştı,sigara içmeye başlamıştım, erkeklerden fazlasıyla nefret etmiştim,aşka inancım zaten yok. Bunların hepsi babam yüzündendi. Ama ona kıyamıyordum. Kafam fazlasıyla karışıktı. Annemin uyandığını farketmiştim. Kollarını açarak esnedi. "Canım" dedi. Karşısına geçip oturdum. "Ben dün babamla konuştum. Babam çok hastaymış, onu affedip onunla yaşamamı istiyor?"hızlıca anlattım her şeyi. Annemin gözlerinin dolduğunu görmüştüm. Gözyaşları akmasın diye yukarıya doğru bakmıştı. "O zaman onun yanında ol bitanem" deyip masadan kalktı yine ağlamaya gidiyordu. Ben ağlayamıyordum. Gözyaşlarım kurumuştu benim resmen. Babamdan sonra hiç ağlamadım. Kendime söz vermiştim. Ağlamıycaktım. Ama ağlıyordum. Ama babamla yaşamalıydım.
Odama çıkıp bavuluma yeterince kıyafet koydum. Saçımı tarayıp hafif rimel sürdüm. Üstüme de dar taytımı ve beyaz tişört kapşonlu giyip aşağıya indim telefonu cebimden çıkartıp saate baktım sekizdi. Okulda vardı ama bugünde gitmezdim. Zaten fazla gittiğimde söylenemezdi. Annem odasında çıktı. Bavula baktı "Hazar?" "Babama gidiyorum anne. " dedim annem bana baktı gelip sarıldı saçlarımı kokladığının farkındaydım. Enseme gözyaşı damlası düştü ellerimi kaldırıp annemin beline koydum. Sonra annem anlımdan öptü "seni seviyorum kızım" dedi. Bavulu alıp evden çıktım. Bavulun kurpunu çıkartıp sürükledim tekerlekli olduğundan kolay sürükleniyordu. Kulaklıklarımıda taktım tabi.
Yorulduğumu farkedip dolmuşa bindim arka tarafa camın yanına oturdum. Yanıma biri daha oturdu. Kulaklığı çıkardı kulağımdan kafamı döndüm. Gözlerimii devirdim. "Hadi canım" "güzelsin" dedi. Bu çocuk bana çip falanmı taktırmıştı. "Sen beni mi takip ettin?" "Saçmalama" dedi. "Babanı affettin mi?" diye sordu
"Ona gidiyorum " "tahmin ettim"
"Nasıl?" "Gözlerinden, gözlerin de güzel" "sen bana asılıyo musun?"
desemde cevap vermeyip önüne bakmaya devam etti. Durakta durunca inme vaktim gelmişti. Ayağa kalktım kırmızı butona bastım. Bavulumu alıp indi. Koşarak peşinden indim. "Manyak ver bavulumu" diye bağırdım durdu. Önüne geçtim. "Nereye benim sütyenimi mi takıcaksın bavulu niye götürüyosun?" Sırıttı. Gülmesi çok güzeldi. "Gülme"
"Neden etkilendin mi? " diye sorunca baka kaldım. "Ya tamam bavulumu ver de gidicem beni oyalama"deyip bavulu elinden çekip aldım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HAZAR
Novela Juvenil"Sen benim yaşama sebebim oldun artık ama kendime verdiğim sözleri senin yüzünden tutamıyorum bu yüzden bitti!" deyip ağlamaya devam ettim. Gözyaşlarım hiç bu kadar akmamıştı. Babamdan sonra. Duvardan kayarak yere oturmuştum. Kollarımdan tutup kaldı...