Chapter Nine

56 2 6
                                    

"Ako nga pala si Randolf Bustos."sabay lahad ng kanyang kanang kamay.

Ano? makikipagshake hands ba ako?

"Ako nga po pala si Angel.Angel Reyes."kahit na medyo nag-aalangan pa akong makipag-kamay,ginawa ko na.Nakakahiya naman.Kahit na nakahiwalay na yung kaluluwa ko sa katawan ko may konting hiya parin naman ako 'no.

"Kung hindi niyo naman po mamasamain.Bakit po nandito kayo?"tanong ko.Nakakapagtaka naman kasi.Bigla bigla nalang siyang pumapasok dito.

"Ay nako pasensya kana ineng.Wag kang mag-alala,may sasabihin lang ako."sabi niya habang nakangiti.Pansin ko lang,hobby niya ang ngumiti ha.

"Angelica....mahal ko.Gumising kana please? diba...gagawa pa tayo ng pangalawang...anak? pano na niyan yung honeymoon natin? mahal ko....gumising kana...hindi ko alam ang gagawin ko pag...may nangyaring masama sayo eh.."napalingon ako bigla kay Manuel.Ang honey ko...umiiyak.At dahil yun saakin.

Manuel ko,pasensya kana.Makakapaghintay ka naman diba?

"Oh bakit ka umiiyak? alam mo bang hindi maganda yan? maging matatag ka.Hindi ka pa patay.May pag-asa kapang mabuhay.Alam mo bang gusto kang bigyan ng panginoon ng chance na mabuhay?"napatingin ako kay manong.Pinunasan ko yung pisngi ko,hindi ko namalayang umiyak na pala ako.

"T-talaga po? bakit niyo po alam?"napangiti siya sa tanong ko.

"Oo iha.Haha,basta maniwala kalang sakin."maniniwala naba ako? sos nakakaloka si manong.

"Aba manong! siyempre maniniwala na ako sayo.Ano po bang kailangan kong gawin para mabuhay ako?"masiglang sagot ko.Maghintay kalang Manuel.

"Dada.....abublu bu bu..."napalingon ako sa pinanggalingan ng boses na yun.Ang anak ko ..

Nakita kong tumayo si Manuel at kinuha sa yaya ang anak namin.

"Baby....tignan mo si Mama..ang ganda niya kahit tulog siya 'no?"medyo natawa ako sa sinabi niya.Satingin niya ba sasagot ang baby ko?

Lumingon ako ulit kay manong."Ano po bang kailangan kong gawin?"

"Kailangan mong makatulong sa ibang tao.Hindi basta basta tulong lang.Kailangan mong tulungan ang isang tao na maramdaman ang tunay na pag-ibig."wow.so kailangan ko palang maghanap ng taong manhid?

"Manong mahirap po ata yan.Wala nga pong nakakakita sakin eh."napapano ba si manong.

"Ano kaba iha.Walang mahirap sa taong matiyaga.Hindi ba't gusto mong mabuhay ulit?"napa-isip ako bigla.Tama.....kailangan kong maging matiyaga.

"Manong ano po bang mapapala niyo sa pagtulong saakin?"nagtatakang tanong ko.

"Simple lang iha.Matatahimik na ang kaluluwa ko."puno ng determine na pagkakasabi niya.

"Ni hindi po ba sumagi sa isip niyo na hilingin nalang na mabuhay kayo ulit?"

"Hindi naman sa lahat ng pagkakataon masusunod lahat ng gusto mo eh.Syempre gusto ko ring mabuhay ulit.Kaso baka oras ko na talaga.Ang kamatayan hindi yan naiiwasan.Kung oras mo na,oras mo na talaga.Marami kapang gagampanin sa mundong ibabaw.Ako naman,siguro natapos na yun.Kuntento na akong makitang masaya ang pamilyang naiwan ko.Osya iha,mauna na ako."sa sinabi ni manong,naawa ako sakanya bigla.Biruin mo,may pamilya pala siyang naiwan.

"Manong mag-iingat po kayo ha? saka salamat po ng marami.Tatanawin ko pong isang malaking utang na loob 'to."saka ko niyakap si manong.Oy walang malisya 'to okay?

"Naku iha walang anuman.Ako dapat ang magpasalamat saiyo.Sige mauna na ako."saka na siya bumitaw na pagkakayakap ko atsaka gumora.Aba't inopen pa ang door,hindi nalang lumusot sa pader.Sosy si manong.

Liningon ko si Anjie at Manuel.

"Baby.Honey.Maghintay lang kayo ha? babalikan ko naman kayo eh.Dadalawin ko rin kayo.Sa ngayon,kailangan ko munang hanapin yung taong makakatulong saakin.Pano ba yan? maiwan ko na kayo.Babalikan ko kayo.Itaga niyo yan sa balun balunan niyo."

Sinulyapan ko muna sila bago ako umalis.Isa lang naman eh.Pagkatapos nito,sa susunod mayayakap ko na kayo.

***

Isang linggo na.Isang linggo na simula nung nakita ko si manong.Isang linggo na simula nung huli kong nakita ang mag-ama ko.At isang linggo narin akong nagmumukhang adik dito sa daan!

Lapit kasi ako ng lapit sa mga tao,kinaka-usap ko sila.Ang problema naman,ni isa walang kumausap sakin!

Parang awa niyo na!!! kausapin niyo ako!

"Waaa! bestfriend! satingin ko talaga interesado si Ren sayo!"napantig ang tenga ko nung narinig ko yun.Inaabangan ko kung anong isasagot nung babaeng nakita ko.Teka,highschooler lang 'to ah.

"Manahimik ka Yna! sasapakin na talaga kita."hala sadista si ate.

"Che! ang problema kasi sayo,MANHID ka!"pumalakpak naman ang aking tenga sa narinig ko.

Manhid.

Manhid siya!

Pero wait lang! ang bata pa niya.I think mga 13 years old lang 'to.Neneng pa eh.

"Ewan ko sayo."saka niya inirapan yung kasama niya.Wag 'to.Baka tarayan ako.

"Ran naman! ni crush nga wala ka eh.Matalino kanga,ang problema naman sayo ni isa sa mga nanliligaw sayo wala kang sinagot.Hindi mo talaga alam kung pano mainlove ano?."aalis na sana ako eh.Bumalik ako kasi......

Nakita ko na ang taong hinahanap ko!! siya na!

~End of Flashbacks~

"So ayun nanga Ran,kinabukasan non nung narinig ko kayong nag-uusap ni Yna.Sinundan na kita,at dinala kita sa chika chika station.Remember?"sawakas.Natapos narin ang napakahabang kwento niya ate Angel.

Teka.May binanggit siyang Randolf Bustos.Tatay ko yun eh!

"Ate,si Randolf Bustos.Panot ba siya?"tanong ko.Totoo naman eh,panot si tatay.

Tumango lang siya."Tatay ko yun eh."

"Ahh.Tatay mo..."sagot niya.Tumayo siya.Humarap ulit sakin."Ano?! tatay mo si manong!!!??"haha ang slow niya ha.

"Opo tatay ko siya.Teka ate Angel.Mamaya na tayo mag-usap tungkol diyan.Punta muna tayo sa main event ng chapter na'to."

"Ay oo nga pala.So ready kana ba sa third sign?"tumango lang ako.

"Dali na para agad nating matapos 'to."

"Okay.Third sign.'You walk really slow when you're with him.'"

*Blaggg*

Ano panga bang ginawa ko? edi lumingon ako sa pinanggalingan ng bumagsak na bagay.

Tch.Uuwi nanga ako.

Pag-uwi ko sa bahay.Tumawag saakin si Yna.Nangamusta lang.Tapos binulabong ako ni mama.Kasi yung pustiso niya nalaglag sa kubeta.Kadiri lang.Bakit di kaya siya bumili ng sandamakmak na pustiso.Feeling ko nga yung pustiso niya yung bida dito sa istorya eh.

Pinabayaan ko lang siyang maglumpasay sa sahig habang nagmamakaawa saakin na kunin ko daw yung pustiso niya.

Bahala siyang maglumpasay habang pinapaburol yung pustiso niya.Malunod sana yun sa kubeta at makakain ng sandamakmak na dumi ng tao.Bahala kang lecheng pustiso ka.Mamatay ka tubig.Hindi ko yun ipapa-ospital kung sakaling malunod.Libing agad para iwas salot.

Sus.Itutulog ko nalang 'to.Feeling ko tuloy nabaliw ako dahil sa pustiso ni inay.Bukas ko nalang iisipin yung tungkol kay papa.

-------------

Malditang note:Dedicated 'to kay Ms.Unperfect but real.Leche ka bash.Masyado bang demanding ha.Oh ayan mamatay ka sa saya dahil after a month nagUD na rin ako sawakas.

iAmTGNumber4 <---Twitter :)

gagawa ako ng ask.fm.Feel free to ask me there!

~Sayonara

10 Signs That You're Falling InloveTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon