My Single Days (SHORT STORY)

MSD 6

There's no way to step back when you already how to step Forward.

Aja. Yan agad ang nasa isip ko. Pag kagising ko. Tutal No Class Today ano bang pwedeng Gawin? Hmmm.

At dahil single ako. Walang Bawal-bawal sa akin at hindi na kaylangan magpaalam sa Boyriend dahil, WALA NAMAN KASI AKONG BOYFRIEND.

Freedom. Ohhh. Matagal na pala! Hahahaha

Shopping! Hihihihi

Nagbihis na lang ako ng Simpleng Pants at Black Shirt.

Mga ilang minuto pa nakarating na ako sa Mall. Makapaglibot-libot na nga lang.

Kriiing. Kringgg

Kinuha ko kaagad ang Phone ko dahil may tumawag sino naman kaya. It's Ate Mae.

"Hello ate Mae" masiglang bati ko sakanya. Actually Cousin ko siya Mas matanda lang siya sa akin ng Three Years.

[Masyadong Masaya Yassi ah. By the way where are you?]

"Mall ate Mae. Alam mo na Single eh. Kaya Free"

[Were Also in Mall. You want to join? Alam mo na mahirap mag-isa]

"Naku Sanay na akong Mag-isa Ate Mae. Hmm sige Makiki Join na ako. Where are you ba?"

Pagkasabi ni ate Mae kung nasan siya. Agad akong pumunta. Nakita ko siyang. Naka upo sa may isang Japanese Restaurant.

"Hi ate Mae" Sabi ko sabay yakap sakanya.

"Yass. Join with us" Sabi nito. Umupo naman ako sa tapat niya.

"May kasama ka?" Nagtataka kong tanong.

"Yah. My Boyfriend" Sabi nito. My Eyes Widened. May boyfriend na si Ate Mae?? Yiehhh I'm Happy For her.

"Talaga? Omygod ate Mae. Pakilala mo sa akin" Excited na sabi ko. NBSB yan si Ate Mae kaya nakakagulat dahil May Boyfriend na siya.

Pero magaling siya mag Advice nun sa akin. Siya minsan takbuhan ko nung May LQ kami ni Ex.

"Parating na siya. Nag order lang ng Foods natin" sabi niya. "-ehh ikaw Yass. Kelan mo balak mag boyfriend? It's almost a year. One year ka ng Single. Are you already move on?" Dugtong pa niya.

"Yess. I'm already Move on. There's no way to Step Back when i already learned how to step forward"Sabi ko at ngumiti. Napangiti din si Ate Mae sa sinabi ko.

"That's my girl" Tuwang-tuwang sabi ni Ate Mae. Maya-maya pa ay dumating ang isang Gwapong lalaki. At siya na nga ang Boyfriend ni Ate Mae.

"Dexter She's Yassmine My Cousin, Yassmine He's my Boyfriend" pagpapakilala ni Ate Mae. Nagbatian naman kami ng Boyfriend niya.

Mabait naman, Gentleman, Caring, Medyo may pagkamadaldal din kaya di siya boring bilang maging Boyfriend. Ang sweet nga nilang dalawa.

Kaya Eto. Third Wheel na naman ang Ganap ko. Naka istorbo pa ata ako sa Date nilang dalawa.

Pagkatapos naming Kumain. Magpapaalam na ako. Masyado ng Third Wheel ang ganap ko.

Kahit masayang Maging Single. Kapag may kasama akong Sweet Couple. Minsan mapapaisip na lang ako. Nakakamiss din magboyfriend. Nakakamiss yung May Mag-aalaga at may taong mag-aalala sa akin.

At mag e-effort para sa akin. Kaya ko naman lahat gawin yan para sa sarili ko pero iba parin kapag taong mahal mo ang gagawa.

"Ate Mae,Kuya Dexter Thank you sa Libreng pagkain. Aalis na ako nakakaistorbo ata ako sa Date niyo" sabi ko at tumayo na.

"Gaga. Hindi ka nakakaistorbo. Saan punta mo?" Tanong ni Ate Mae. Saan nga ba? Maglilibot-libot ulit.

"Anywhere" Sagot ko at ngumiti. Maglalakad na sana ako pero napatigil ako sa sinabi ni Kuya Dexter.

"Once in a while you need to let go of the past and focus on the things that revolves around you today" Sabi niya at ngumiti. Anong ibig niyang sabihin? "-You don't need to pretend that your Happy" dugtong pa niya. Wala akong masabi at ngumiti na lang sakanya.

Umalis na lang ako dun. Ang seryoso kasi ng sinabi ni Kuya Dexter. Ano ba ito.

Anong ibig sabihin talaga niya? Na hindi ko kailangang Magpanggap na masaya ako? Ehh masaya naman talaga ako ahh!

Pero aaminin ko. Hindi pa ako Tottally naka move on. malapit na. At tsaka Tanggap ko na nawala ng kami at hindi na ulit magiging Kami. Ang gulo ko diba? Ganon talaga.

Hindi naman ako yung taong Umaasang Babalik pa ang Past. Kaya nga Past is Past. Hindi na pwedeng bumalik sa Past.

"Arayy. Sorry" paumanhin ko nakakainis bakit ba ako nagpapaapekto sa sinabi ni Kuya Dexter yan tuloy may nakabangga ako. Pero pag harap ko. O'holyshit

"Jo-Joel?" Gulat na Bigkas ko sa pangalan niya. bakit sa dinami-dami ng makakabunggo ko siya pa?

"Yassmine Are you Okay?" May halong pag-aalala na tanong niya. Bakit?

Bakit nagbigay na naman siya ng Pag-aalala?

Seryoso akong tumingin sakanya kaya nagseryoso din siya. "Yahh. I'm okay don't worry" Sabi ko, Lalagpasan ko na sana siya kaso Hinawakan niya ang Braso ko. What's wrong with him?

"I'm sorry if I'm Broken up with you without Any reason" nagulat ako sa sinabi niya. It almost Fucking one year. Ngayon niya lang sinabi yan. How could he.

Pwersahan kong tinanggal ang pagkakahawak niya sa braso ko.

"Sorry? It's Almost Fvcking One year. Tapos yan lang sasabihin mo? You Broken up with me, Without Reason. Ganyan lang ba sayo kadaling sabihin ang Sorry? Ohh well Syempre ganon nga siguro lang kadali sayo kasi, Hindi ikaw ang Iniwan kundi IKAW ang NANG IWAN. Hindi ko alam kung Anong dahilan mo para Iwan ako ng Ganon-ganon lang. Pero ang alam ko lang nasaktan ako. NASAKTAN mo ako. Iniwan mo ako ng WALANG SAPAT NA DAHILAN" Sa mga oras na ito. Naiyak na ako sa mga sinabi ko kahit na nakakahiya na itong ginawa ko.

It's almots One year, nailabas ko na din itong gusto kong sabihin sakanya. Parang gumaan na ang Damdamin ko. siguro kaylangan ko itong ilabas sakanya at sabihin. At ito narin siguro ang huling dapat kong gawin para tuluyan na akong Maka move on.

Hindi ko na hinintay ang sasabihin niya dahil nakakahiya na ang ginawa ko.

Goodbye without reason is the most painful one.

Iyak lang ako ng iyak ngayon nang mapansin kong nandito na pala ako sa Parking lot. Hanggang di ko na kinaya at napa upo na lang ako. Shit. nakakahiya na ako. Nanginginig din ang mga tuhod ko.

Maya-maya may naramdaman akong may Jacket na Pumatong sa mga balikat ko. At seryoso lang siyang nakatingin sa akin.

"Dam-Damon?" Bigkas ko sa pangalan niya at napatayo ako para yakapin siya. Sinubsob ko ang Mukha ko sa Dibdib niyang matigas na puro abs.

Kahit inis ako sa taong ito. Salamat padin at nandito siya. Atleast di ako mag-isa sa gabing ito.