HER STORY BOOK 4

H17-'ik wil het alleen uitleggen'

2 uur ziet ik hier al. In zo'n kut kamertje . Mijn handen zijn vastgebonden aan de tafel. 'Mag ik wel wat drinken' zeg ik. 'Hou je mond Breyan' zegt Dylan. 'Nee. Ik wil mijn water'. Ik begin overdreven te hijgen. 'Ik raak uitgedroogd'. De deur gaat open en Dylan zet kwaad een bekertje met water voor mijn neus en loopt weer weg. 'Dit is schuim, dat drinkt vies. Kan het niet in een plastic bekertje' 'Nee' 'En waarom niet' 'Omdat je misschien jezelf gaat snijden'. Ik lach. 'Wauw ja man'. Ik drink alles op en gooi het bekertje tegen de deur. Niet dat je het hoort maar ja.

Weer een uur voorbij. 'JEZUS IK VERVEEL ME' schreeuw ik. 'Nog even' zegt Dylan. 'Ja even je moeder' zeg ik kwaad. Ik weet waarom ik hier moet zitten maar ik wil hier gewoon uit.

Na een halfuurtje begin ik zacht te zingen. Ik ben i will always love you aan het zingen.

Elke keer ga ik harder en harder en schreeuw het. Het klinkt totaal niet. 'BREYAN' schreeuwt Dylan. De deur gaat open en hij stapt naar binnen. 'Hou je kop oke ?'. Ik sta van de stoel op en schuif met de tafel naar voren. Charmant ziet het er niet uit. Ik trap de tafel naar voren en komt hard neer in zijn kruis. 'Het boeit me nu helemaal niks meer dat je familie bent, ik weet mijn fout maar laat mij niet hier bijna 3 uur zitten'. Dylan trapt de tafel terug en sluit de deur. Ik zucht diep. Ik schuif de tafel weer terug en ga weer op de stoel zitten. Weer een halfuur later komt er een vrouw binnen. 'Mag teminste deze handboeien af' zeg ik zuchtend. 'Nee' 'Oke dan doe ik ze zelf af'. Ik ruk mijn handen terug en de handboeien schieten los. Ik haal mijn schouders op. 'Tjs beetje friemelen'. Ik sta op en de vrouw richt meteen een pistool op me. Ik loop naar haar toe en ruk de pistool uit haar handen. 'Te sloom. Je bent nieuw hier toch'. Ze knikt. Ik trap haar naar achteren. Bang zit ze op de grond. Breyan die iedereen kent is nu weg. Ik laad het pistool en kijk de vrouw nog een keer aan. 'Denk maar niet dat je beter bent' 'Blijf staan' schreeuwt een man. Ik kijk over mijn schouder en de man heeft natuurlijk zijn geweer op mij gericht. Ik richt mijn pistool ook op hem. 'Ik hou de kogel toch tegen' zeg ik. 'Dat betwijfel ik'. Hij schot een los en ik ook. De kogels schieten tegen elkaar. 'Nee het is geen superkracht, dat heet gewoon goed schieten'. Snel laad ik mijn pistool nog een keer en schiet het pistool uit zijn handen. Het geweer valt uit zijn handen. 'Ik ga niemand vermoorden, ik wil alleen de waarheid vertellen'. Ik loop naar de man en beuk hem opzij. Als ik de hoek om loop staat er een hele groep met mensen en allemaal hun pistool op mij gericht. Ik leg mijn pistool neer en schop het hun kant op.

'Ik wil het alleen uitleggen' zeg ik

•••

Haha in dat hokje gedoe is mij ook overkomen. Niet dat ik iemand heb vermoord alleen iets anders😂 ik moest 5 uur zitten en god wat verveel je uiteindelijk. Ja ik ging ook zingen en ze waren niet blij, oeps.

Dus wees slim en blijf uit de problemen haha okee byee en enjoy this chapter❤️💁🏼

En omg duizend lezers al voor boek 4 luv uu guys🤗