HER STORY BOOK 4

H1-'En weer geschreeuw hier'

Dus ja....laten we is beginnen. Ik ben Breyan Bradley. De achternaam komt waarschijnlijk bekend voor. DING DING. Ja ik ben de dochter van de geweldige Aubrey Harper of Bradley omdat mijn moeder is getrouwd met mijn vader Logan Bradley. Logisch ook maaar ik ben 17 jaar bijna 18. Ik heb een broertje van 13 en ik woon in New York. Omdat mijn ouders een goede baan en carriere hebben wonen we groot. Laten we zeggen...heel groot. Rijkdom boeit me allemaal niet. Het is handig om te hebben dat wel alleen heb je het ECHT nodig. Ligt erraan maar ik niet echt.  Goed. New York. Prachtige stad. Mijn ouders. Jullie weten denk al alles over mijn ouders.  Nou ja niet alles. Raak je nieuwsgierig. Nee ? Jammer.

Nee grapje

Wat ik daarmee bedoel , ouders hebben altijd wel kleine geheimen die de kinderen niet mogen weten alleen mijn dochter moeder instict is echt helemaal van slag als ik bij mijn moeder ga zitten. Net of ze op elk moment gaat huilen. Had ze dit paar jaar geleden toen ik klein was ? Nop. Ik vindt echt raar. Maar goed. Ik kom er wel achter.

'BREYAAAAAAN' gilt mijn broertje door de kamer. Ik schrik en val mijn kruk af. Een klap voel ik door mijn been geen en een harde klap op mijn hand. Ik grom zacht. 'Jezus Casper' zeg ik kwaad. Ik duw me omhoog en kijk hem vals aan. Hij staat met een grijns te kijken en schommelt op zijn voeten. 'Ja wat' zeg ik. Hij blijft heen en weer wiebelen en grijnzen. Nou ja meer een een hele creepy glimlach. Ik ga weer op mijn kruk zitten. 'Ja ?' 'En weer geschreeuw hier' zegt mijn vader als die binnen komt lopen. Hij legt zijn tas neer en leunt tegen de bar aan. 'Breyan duwde me' zegt Casper. 'Wat lul jij nou weer man. Jij gilt oppeens keihard en ik viel van de kruk af. Ik ben de gene die hier mag zeiken' 'Niemand mag hier zeiken. Werken jullie ? Betalen jullie de huur. Nee' zegt mijn vader. Ik zucht en rol met mijn ogen. Echt waar als ouders dat zeggen , word daar zo ziek van. Of dat ze zeggen ja let maar op als je alles zelf moet betalen. Blablabla. Mijn vader heeft nog steeds een zichtbare kaaklijn. Ook al is die 41. Oud word die al. Een stoppelbaard heeft zijn kin en wangen gevuld. Casper heeft ook kwa vorm gezicht net als papa. Ik heb de lelijkheid van mama. Nee grapje. Mijn moeder is wonderwaar nog steeds prachtig. Steeds perfect haar en bruine ogen. 'Joehoe' roept mijn vader. 'Je lijkt net je moeder'.ding ding. Weer zo'n ouders zin. Een iphone pling hoor je. Mijn vader haalt zijn telefoon uit zijn broekzak en haalt zijn neus op. 'Ze kunnen ook niks hè' zegt die zacht. Casper ploft neer op de bank. 'Ik moet gaan'. Ik krijg een kus op mijn voorhoofd en Casper krijgt een flinke aai over zijn bos haren. Mijn moeder is al. Werk. Tja tis eenmaal zo ouders met werk en zeker als ze zelf de eigenaar ervan zijn. Mijn telefoon gaat af. Ik neem op. 'Ja' 'Kom je of ' zegt Spencer zuchtend. 'Gast tis kwart voor 8. Ben binnen 5 minuten bij jou en dan weer 5 minuten en dan zijn we er dus chill'. Spencer zucht. 'Goed' 'Niet te veel stressen mop' 'Ja noem me niet zoo jeetje' zegt Spencer beetje boos. Ik lach. 'Ik kom erraan'. Ik spring van de kruk af en rek me uit. 'Ej kleine etter . Kom je mee'. Hij zet de tv uit en springt op. 'Ik kom mee'.

********************

Eerste hoofdstuk voltooid✔️ik hoop dat jullie het leuk vinden. Tis een begin en meeste beginnen zijn niet al te best. Net als bij mij😂💁🏼

Ja tis nu 04:41 , ik kan gewoon niet slapen. Dus ja dan maar schrijven

xx