HER STORY BOOK 4

H28-'Je doet het toch niet'

Nog 2 dagen . Na ja meer 1 1/5 dag. dan ben ik 18. Ik weet nog steeds niet waar mijn ouders zijn. Ik heb het mijn familie verteld over mn tante en ze waren eerst beetje boos en geschockt en daarna begrepen ze het wel. Maar ik heb zo'n gevoel, waar Bjorn is , daar zn mn ouders. Geen idee maar zo'n gevoel is er. Ik en Candice maken ons klaar. Candice heeft er weer voor elkaar gekregen om een soort locatie te krijgen. Een oude pakhuis. Levi komt binnen lopen. Hij bekijkt ons. 'Raak niet gewond' zegt hij. Ik schudt mijn hoofd. 'Nee tuurlijk niet'. Hij loopt naar me toe en tilt mijn kin op en geeft me een lichte kus. 'Nawhhh' zegt Candice. Ik lach. 'Mond dicht'. Levi lacht. 'Kom veilig terug'. Ik knik. 'Jij ook Candice' 'Duh' zegt ze.

We staan voor het pakhuis. Mensen staat ervoor. Geweren. 'Zullen we met de leuke wapens die we hebben hun ff neerschieten?' 'jaa' zegt ze. 'Niet hoofd of romp, schouder armen of benen'. Candice knikt. We staan niet LETTERLIJK voor het pakhuis, iets verder maar tis donker dus ja. We stappen uit en klimmen een ander oud pakhuis op en als we op het dak zijn en onze geweren op het statief hebben gezet kijk ik door het richt gaatje. Een oog gesloten. '6 op de grond' zeg ik. '4 op het dak' 'Oke lets go' zeg ik. Ik richt op de linker. Bij die ga ik leuk zijn ballen doen. Gewoon omdat het kan. Ik richt op zijn kruis en los een schot. Snel herlaad is. De jongen krijst het uit en valt op de grond. Een tevreden grijns komt tevoorschijn. Ik hoor een ander schot en iemand valt neer die op het dak staat. Ik schiet de volgende in zijn knie. Die is neer. De rest ook in hun knieën. Eentje wilt er oo staan en die schiet ik in zijn schouder. Candice en ik geven elkaar een boks.

Eenmaal weer beneden lopen we naar binnen. Ja dit herken ik wel. Denk ik. Het zijn oude gangen. Er gaat een trap naar boven en dan horen we stemmen. Nou ja een harde stem. Paar gangen verder komen we uit bij een grote hal. 2 verdiepingen hoog. Ik kijk voorzichtig over de rand. Ik zie mijn ouders zitten en ze zitten vastgebonden en al hun vrienden behalve Natasja en Zayn. 'Na ja 1 dag te vroeg maar dat maakt niet uit' zegt een aparte stem. Een vervomde stem. Hij gaat op een kruk zitten en kijkt iedereen aan. De man heeft een masker op. 'We zijn 16 jaar verder en allemaal de zelfde koppies'. Een lach galmt door de ruimte. Ik pak mijn geweer alvast. 'Maar wat je nou met ons doen' zegt Heather. 'Ons dood maken ' zegt Jay. 'Misschien wel. Misschien niet. Ik weet niet'. Hij staat op en loops langs hun. Hij stopt bij Astrid en pakt haar kin vast. 'Jij bent wel een mooie meid. Nog steeds'. Astrid kijkt woest. Weer die lach. Hij laat haar los en loopt naar Cassie. Haar haren zijn kort. Tot haar schouders. Hij hurkt voor haar nee en legt zijn hand op haar been en gaat langzaam omhoog. 'Ah je was vroeger toch altijd zo'n slet, net als die Emma'. Hun bene zitten ook vast dus ze kunnen niks. Cassie kijkt ook kwaad. Nogmaals. Die lach. Ik sta op en richt mijn pistool op zijn kop. Jordy ziet me en kijkt me aan . Zijn blik zegt van wat ? 'Ej vriend' roep ik. De man draait om. Ik schiet op zijn hoofd en de masker vliegt af. 'ZAYN' schreeuwt mijn vader. 'JIJ GORE KLOOTZAK' schreeuwt Jay. 'JE HEBT NATASJA VERMOORD'. Ik en Candice springen naar beneden. Meer klimmen. 'Dus Breyan' zegt Zayn. Hij pakt een pistool. Ik loop naar hem toe. Candice richt ook haar pistool op Zayn. 'Je bent ziek' zeg ik. Ik ben niet bang voor hem. 'Is dat je dochter' hoor ik Heather zeggen. 'Ja'antwoord mijn moeder. 'Waarom doe jij ze dit aan' 'Omdat hun allemaal dit verdienen' 'Je bent gewoon ziek' 'Dat ben ik niet' zegt hij. Ik grijns. Ik sta al voor zijn neus en de loop van zijn pistool zit al tegen mijn voorhoofd aan. 'Jawel, gewoon ziek'. Hij wilt de trekker overhalen alleen ik duw zijn hand naar boven en de kogel vliegt langs mijn hoofd. Ik trap hem en ruk het pistool uit zijn hand en trap hem tegen zijn gezicht. Hij valt op de grond. Hij is bewusteloos. Ik hoor mensen aankomen. Ik zucht. 'Daar gaan we' zeg ik. 'Breyan. Breyan toch ?' zegt Jay. Ik kijk hem aan. 'Ja zoiets' glimlach ik. Jay knikt . 'Achter je'. Ik kijk om en geef de persoon een elleboogstoot en trap in zijn buik. Hij valt op de grond. 'Oeps' zeg ik. Candice die is al druk bezig en slaat iedereen zo neer. 'candice BUK' schreeuw ik. Ze bukt en ik gooi een geweer tegen zijn kop. Die is bewusteloos. Candice pakt hem op en schiet  paar mensen in hun knieën. Paar mannen staan om me heen. 3. Ik zucht. 'Dan doen we het ook eerlijk hè' zeg ik. Ik leg mijn pistool neer en schuif het naar de vrienden toe van mn ouders. 'Kom maar op'. Ik krijg zelf ook paar klappen maar de mannen heb ik snel neer. Ik voel het al bij mijn buik. Ik kreun hevig en krimp een beetje in elkaar. 'Breyan okay ?'. Ik steek mijn duim op. Ik kijk Candice aan. Haar lip is opengespat. Zayn komt kreunend omhoog. Ik raap mijn pistool op en laad hem. Candice heeft haar pistool op Zayn gericht. Zayn kijkt verbaasd rond. 'Verdomme' zegt hij. Ik grijns. 'Aan me getwijfeld' 'Zoiets , alleen...'. Hij richt zijn pistool op mij. 'Ik mocht je wel'. Candice schiet en raakt zijn zij en de kogel gaat dwars door hem heen. Hij schreeuwt het uit en laat het pistool vallen. Ik loop naar hem toe en zeg het pistool tegen zijn kop. Ik kijk hem aan. 'Je doet het toch niet, nadat je die andere mensen hebt vermoord'. Ik pak mijn pistool nog steviger vast. 'Klootzak. Heb je nooit gemogen. Jij hebt Natasja vermoord' 'Breyan, er zijn gevolgen aan bedenk dat' roept mijn vader. 'Hij heeft dit jullie aangedaan en gevangenis is te makkelijk voor hem'. Ik zucht diep en haal de trekker over. De kogel vliegt door zijn hoofd en de kogel komt neer op de grond. Zayn valt op de grond en bloed stroomt uit zijn hoofd. Ik zucht. 'Jammer dat ik hier nog ben' hoor ik achter me.

Bjorn.