Nandito parin kami sa St. Petersburg ni Paul, naglalakad. Nag-eenjoy sa mga view dito. Magkayakap, habang eni-enjoy ang snow. Napakagandang pagkakataon na nandito kami. How romantic for the newlywed like us right? Kinikilig ako sa mga halik niya, sa mga yakap niya at mga lambing niya sa akin.
"Enjoying?" ani Paul.
Sa mga halik niya ba? "Of course!" Sagot ko na namumula na sa lamig at sa kilig, sasabog na ba ako? Wag muna ngayon.
"You must be..." He kissed me once again.
Natawa nalang ako. Ang addict ng asawa ko, promise. Ganito siguro ang feeling ng mga bagong kasal. 'Yon bang kayo lang dalawa sa malayong lugar, naglalambingan at walang inaalala. That's why most of the couple flies overseas to seize the first day of married life. There's no pressure from other people, only the two of you, enjoying.
Buong maghapon kaming nag-ikot, nag food trip, nag langgaman ni Paul. Naiisip ko na ang future namin ngayon pa lang. Magiging masaya kaming bubuo ng pamilya. I smile to everything that I thought, I can't wait for it. Gusto ko ng maraming anak, mag aalaga ako, magiging hands on ako sa pagiging wifey sa kanya at mommy sa mga magiging anak namin.
"Daydreaming again?" he went to me.
Nagbibihis pa ako nang bigla niyang hinalikan ang aking balikat. It tickles me. That tickling feeling, I can't help but shut my eyes and feel it gently. He is starting with me again. Papagurin na naman ako buong gabi. Pwede pa ba ako magreklamo? Nah! Ayoko rin naman dahil gusto ko 'to. I want to feel him all the time, always. He can take me all night long. He can take me for like forever.
"I was thinking...baby, a lot of babies." I amusingly said.
I saw him smirked. Bumaba ang kaniyang mainit na kamay pababa sa aking tiyan.
"Wala pa bang laman?" Tanong niya habang hinahaplos ito.
"Ano ka ba? Dalawang araw pa lang," humalakhak ako sa sinabi niya. He wants a baby so bad. "Darating din tayo diyan, magkakaroon din tayo ng baby." Pagsisigurado ko sa kanya.
"We better have one, wifey!" Seryoso niyang sabi.
Pinigilan niya ang pagsusuot ko ng shorts, hinawi niya 'yon sa aking kamay at itinapon sa malayo. What a tease, husband! Hinayaan ko siya. Sabagay, sagabal lang ang mga ganiyan sa amin. O kaya, hindi na ako magsuot ng kahit ano. He was giving me small kisses his breath makes me go high. I closed my eyes, wala ng pagtatalo pa.
"Bigyan mo muna ako ng isang anak, Lorraine." Sabi niya. "A child and you, that's all I need," he continued.
Then, we did it again and again.
Limang buwan na rin ang lumipas at hindi parin kami biniyayaan ng anak. I didn't know what to do, or even what to say to Paul. Lagi itong nagtatanong sa akin at tanging pag-iling o kaya paghihintay ang mga naibibigay kong sagot. I feel so guilty, there's something wrong with me. We always do it, twice a day? Thrice? No contraception, with balance diet and such. I did everything to be healthy. Wala parin. Inip na inip na rin si Paul sa nangyayari.
Doon na nagsimula ang mga pagtatalo namin at pagiging cold na nito sa akin.
Tinatanong ko rin ang doctor kung bakit. Ano ang nangyayari, bakit wala paring nabubuo sa tiyan ko. Maraming test ang ginawa sa akin. Kahit ano, para makakuha ng mga kasagutan. And then, they told me, I have a problem. I am the problem here.
Binigyan din ako ng vitamins at kung anu-ano pang meds para daw mas lumakas ang chance na magkakaanak din ako. But until now nothing happens, wala parin.
