Through The Years (CharDawn Fanfic)

Last day of taping.

Direk: OKAY! In 3, 2, 1. ACTION!

-----

Dawn's POV

Woah, I can't believe na tapos na.... Tapos na yung show namin ni Richard. 10 months, parang ang bilis. It felt like 3 months lang, ganon ba talaga ako kasaya araw araw at di ko man lang namalayan na patapos na.

"Dawn."

"Ay butiki!" Aa Goma.

"Ganon ba ako kapayat at napagkakamalan akong butiki? Aray ha!" Drama ng Papa niyo mga anak no?

"At kelan ka pa naging bakla? Oh my God goma! Don't tell me?" Makiride na lang tayo. Mamimiss ko tong kapreng to. joke lang! Peeeaaaaccceee.

"Kanina lang. JOKE! Pano naman ako mababakla kung ganto kaganda ang kasama ko araw araw?" BOLA.

"Mamimiss mo lang ako kaya ka nagkakaganyan. Aminiiiin!" Tinusok tusok ko yung bewang niya.

"Oo na oo na, medyo nakikiliti ako" Tumawa kami.

"Uuuuuuuy. Mamimiss niya ako." Sabay hampas ko sa braso niya.

"Ulit pa Dawn. Kulit kulit mo talaga!" Pinisil niya yung pisngi ko. Ay masakit yon ah!

"Araaaaay! Nako pag nakita tayo ni Coco baka kung ano na naman sabihin nung batang yon!" Eh kase. Wala

"Anong iisipin?" Nilapit niya pagmumukha niya sakin. Oooh, di ako naaakit. Gimme a break! joke, pogi kaya.

"Wala! Tutal, ako lang naman ang maaasar kasi malamang tuwang tuwa ka din!" It's true tho.

"Aba, totoo naman na tuwang tuwa ako eh." Oh diba? Umamin siya! 

"Anyways, asan na sila?" Parang kami na lang yung maingay eh.

"Umalis na. Sa sobrang kadaldalan mo, iniwan na tayo. Si Vivian naman pinauna ko na, pati driver mo." Homaygash. ANO DAW?!

"What?! Bakit mo pinaalis? Goma naman eeeeeeeeeeeeeeeeeeeeee!" Eh kasi naman eeeeee!

"Aalis tayo." Huh?

"San naman?" Jusme.

"Basta. Ano? Tara na?" Tas ayon, hinigit ako. Aa, pag ako nadapa ng bonggabels!

So ayon, he's driving while ako. Feeling concert queen uy wait chorus na!

"I think i finally had enough!,
I think i maybe think too much!,
I think this might be it for us,
BLOW ME ONE LAST KISS!" 

Whooo. Sakit sa lalamunan nun ah. Teka, si Goma, ang sama ng tingin.

"Ano na naman yang tingin na yan?"

"Wala lang." He smiled. Awww

"Eh wala naman pal---" OH SHT HE KISSED ME.

SHT

SHT

SHT

RICHARD GOMEZ KISSED ME! WAAAAAAAAAAAA! ---- Sorry mga anak, feeling fangirl ang Mama niyo Hihihihihi.

"Bakit mo ginawa yon?!" I asked, wala gusto ko lang malaman.

"Eh sabi mo sa chorus nung kanta eh." Tapos ngumiti na naman. Cute cute.

Tumahimik na lang ako, kakilig kaya. Hahahaha ayan, after long long long hours. Asan na ba kami?

"Hay nako. Nasan na ba tayo?" Asan na nga ba?

"We're here." San to?

"Nasan tayo?" Weeeeeeeee.

"Baguio." What?!

"HUH? Bakit dito?" Shocks.

"Wala lang." Sabi ni Goma, wala lang? Edi sana nag Mcdo na lang kami! Gutom na rin ako eh.

"Wala akong damit!" Alangan namang hindi ako magpalit no.

"Meron na. Pinagdala ko si Vivian everything is planned." -____-

"Kahit na no. Sana naman nakapagready ako!" 

"Ayaw mo naman ata dito eh. Edi umuwi ka na, dami mo pang rason." Ayan nagtampo! 

"Hindi naman sa ganun eh."  

"Pasok na ako. Kung gusto mo umuwi, magpasundo ka." Pumasok na siya sa loob, hala pano na to. Nagalit.

Syempre, pumasok na ako. Nashock lang naman talaga ako eh makapagsorry nga.

"Uy Goms, sorry na oh. Di naman ako nagrarason." 

"Matutulog na ako, gabi na. Magpahinga ka na din, sumunod ka na sa kwarto. Baka magkasakit ka pa pag nagpuyat ka." Aww, concerned parin siya kahit ganon. Cute cute ^_______^

Ayun. Iniwan ako, hmmm... Ang lamig lamig naman, tinignan ko yung mga damit ko puro shirts lang walang makakapal na jacket, may sweater nga ang nipis naman. Err, magpapalit muna ako.

Ugh! Ang lamig padiiin! Di ba alam ni Vivs na sa baguio ako dadalhin ni Richard? Anyways, ang lamig talaga. So umakyat na ako sa taas para tabihan si Richard pero pagakyat ko nakatalikod na. Hmmmmm, hirap talaga manuyo.

*************** 

Richard's POV

Nagising ako kasi ang likot netong katabi ko, matignan nga.

Nanginginig si Dawn. 

Kinumutan ko. Pero nanginginig parin.

No choice ka Goms, yayakapin ko na to.

Lumapit ako at niyakap ko siya ng mahigpit, nilagay niya yung ulo niya sa may leeg ko, ang lamig niya, bakit kasi ang nipis ng kumot dito. Maya maya di na siya nanginginig kaya may sinabi siya sakin.

"Goms? Sorry about sa n-nangyari k-ka-kanina." Tapos niyakap niya ako. Kakalambot ng damdamin.

"Okay lang yun." Hinalikan ko siya. I didn't expect that she would respond. Kaya medyo tumagal.

Ayun. Nakatulog na naman siya.

ANG GANDA GANDA NIYA TALAGA.

********************

Nagising na si Dawn at may nakita siya note sa ibabaw ng lamesa.

Dawny,

Nilalamig ka pa ba? Sana gumana yung YAKAPSUL ko kagabi. Anyways, ang soroooop nung kiss. Joke, sorry nga pala sa inasal ko kahapon. Hehehehe love you.

Gomy.

Pumasok sa kwarto ni Dawn si Richard na may dalang pagkain.    

Dawn's POV

"Aww. You dont have to, but sige thank you." Tumayo ako, niyakap ko siya.

"Di ka na ba nilalamig?" Aww.

"Hindi na, effective ang yakapsul." Tumawa kami.

"Tutal nandito rin lang naman tayo, where do you want to go?" 

"Hmmm...... Kahit saan, magkasama naman tayo eh." Cheesy.

"I want to cherish every moment with you Dawn." Naiiyak na ako.

"Likewise Chard." Ayan tumulo luha ko.

"Oh, ba't naiyak ka?" 

"Haaay, ewan ko ba." Nababaliw na yata ako.

"Be ready mamayang gabi. May pupuntahan tayo"

"Umm... Surprise?"

"Exactly. Una na muna ako, may pupuntahan lang. See you. Bye" Hinalikan ako ni Richard, san kaya pupunta to?

-----------

Alam kong boring. Well, feel ko rin. Actually yung surprise is yung HANGAD nung ibang readers na BORED. First time kong gagawin yung susunod na Chappy. Basta! Magulat kayo! Hahahahahaha.