İşte o an ...

Öz Kardeşlerimiz...

Öz Kardeşlerimiz.. Sözde Öz kardeşlerimiz.. En son ne zaman Dualarımıza kattık Kardeşlerimizi? Ne zaman onların dertleriyle dertlendik? Hani biz kardeştik? Hani Rabbim bizi Öz Kardeş kılmıştı? Neden susuyoruz?  Onlar kan ağlarken biz nasıl rahat rahat yataklarımızda yatabiliyoruz? Ahirette: "Ey Müslümanlar! Biz kan ağlarken, evlerimizin üstüne bombalar yağarken siz neredeydiniz?" derlerse hesap günü biz ne diyeceğiz? Utanıyorum.. Kendimden utanıyorum.. Onlar için Dua etmek o kadar mı zor? Unutma! Sende onlardan biri olabilirdin..

226. Numan ibni Beşir radıyallahu anhüma' dan rivayet edildiğine göre, Rasülullah saîlallahu aleyhi ve sellem şöyle buyurdu:

"Mü'minler birbirlerini sevmekte, birbirlerine acımakta ve birbirlerini korumakta bir vücuda benzerler. Vücudun bir uzvu hasta olduğu zaman, diğer uzuvlar da bu sebeple uykusuzluğa ve ateşli hastalığa tutulurlar."[1]

Peki "Onların derdi bizim derdimiz" dedik mi hiç?
En son ne zaman kardeşinin derdiyle dertlendin diye uykun kaçtı?
Bizim yaptığımız NANKÖRLÜK değil mi?
Ne ara bu kadar bencil olmuşuz...
Resmen Batının 'bireycilik' sıfatını almışız..
Batıda yaşayan bir kardeşiniz olarak çok iyi bilirim..
Farkettiniz mi bilmiyorum ama türkçede cümleler genellikle 'ben' ile başlamaz zaten kulağada tuhaf gelir, sadece sözün sonunda genellikle
'm' eklenir. Misal: "Seni bekliyorum."
Bu cümlede 'ben' kelimesi geçmez lâkin almancada ilk kelime 'Ich' yani 'ben' dir.
Türkçe: "Seni bekliyoruM."
Almanca: "ICH warte auf dich"
İngilizce: "I'm waiting for you"
Fransızca: "JE suis en attente pour toi"
Batıda konuşulan dillerde hep 'ben' kelimesi gelir... Türkçede böyle birşey söz konusu değil. Peki neden? Hiç düşündünüz mü? Çünkü bizim tarihimizde 'ben' diye birşey yoktu... "Ben yaptım", "Ben ettim" bunlar yoktu... Çünkü bizim tarihimiz kendilerinden çok kardeşlerini düşünürlerdi.. Kendilerini büyük göstermezlerdi... Biz Müslümanlar kendimizden önce kardeşimizi düşünmeliyiz.. "Benim değil, onun olsun" demeliyiz.. Ama biz maalesef bunu unutmuşuz...
En son ne zaman kardeşinin derdiyle dertlendin?

[1] Buharî, Edeb 27; Müslim, Birr 66