Excessive (Greek Translation)

Κεφάλαιο 8 (Β' μέρος)

Στα προηγούμενα:

"Γεια σου Arabella,πως κοιμήθηκες;"ρώτησε με ένα μοχθηρό χαμόγελο στα χείλη  του.

--------

"Πως τόλμησες να σκεφτείς να έρθεις μέσα στο μπάνιο μου και να κοιτάξεις τα εσώρουχά μου!"τσίριξα,κάνοντας τον να σηκώσει τα φρύδια του.

"Είσαι τυχερή που άφησα το χαρτί στον πάγκο.Αν ήθελα θα μπορούσα να είχα ανοίξει την κουρτίνα και να στο έδινα."είπε με ένα πονηρό χαμόγελο.

"Είσαι αηδιαστικός!"φώναξα.

"Κρατά τη φωνή σου σε χαμηλό τόνο.Αν σε ακούσουν τα σκυλιά θα νομίζουν πως κάτι πάει λάθος"γρύλισε,και με έκανε να πάω λίγα βήματα πιο πίσω.

"Αν έστω το ξανασκεφτείς να τολμήσεις να έρθεις μέσα στο μπάνιο μ την ώρα που είμαι μέσα, ορκίζομαι πως-"

"Τι ορκίζεσαι;Δεν μπορείς να κάνεις τίποτα"ο Harry με διέκοψε,κάνοντας τον εκνευρισμό μου να μεγαλώσει κι'άλλο.

Αναστέναξα και πήγα προς το ζεστό σπίτι.Είναι ένας απαίσιος άνθρωπος.Πως θα μπορούσε κάποιος να ανεχτεί την απαίσια αυτή συμπεριφορά του.Οι φίλοι του προφανώς τον κάνουν παρέα μόνο για τα λεφτά του,ή γιατί τον φοβούνται για να του πουν όχι,μάλλον και τα δυο.

Μιλώντας για φίλους,δεν υποτίθεται πως θα βλέπαμε τους δικούς του σήμερα;Χθες το βράδυ είπε πως θα τους συναντούσα,ίσως να άλλαξε γνώμη.Ελπίζω να τους δω γιατί είπε πως ένας από αυτούς είχε μια κοπέλα και αν οι φίλου του είναι σαν αυτόν τότε αυτή η κοπέλα θα είναι όσο δυστυχισμένη όσο είμαι εγώ.Ίσως να το σκάγαμε μαζί και να βρίσκαμε ένα μέρος για να κρυφτούμε.Τι και αν δεν με συμπαθήσει καν και πει στον Harry πως προσπαθώ να το σκάσω;Σημείωμα στον εαυτό μου,μην είσαι τόσο άνετη μαζί της.

Κοίταξα τον τεράστιο πάγκο και ήταν άδειος.Φυσικά και δεν έφτιαξε πρωινό γιατί μέσα στο μυαλό του νομίζει πως εγώ θα το κάνω.Λοιπόν,περίμενε μέχρι να ανακαλύψει πως δεν θα φάει σήμερα το πρωί.Χαμογέλασα πονηρά και περπάτησα προς το ντουλάπι για να πάρω μια μπάρα πρωινού.Πήρα μια χαρτοπετσέτα από την θήκη της και ακούμπησα την μπάρα πάνω της πηγαίνοντας προς το ψυγείο για να πάρω γάλα.Μόλις μου έβαλα γάλα σε μια κούπα παρατήρησα πως η μπάρα μου δεν ήταν πια στην χαρτοπετσέτα αλλά μέσα στο στόμα του Harry και την μασούσε.

"Αυτό είναι δικό μου!"τσίριξα,τρέχοντας προς το μέρος του για να την αρπάξω από το χέρι του.Χαμογέλασε πονηρά και την κράτησε ψηλά πάνω από το κεφάλι μου.

"Σου το είπα πως δεν κάνω τις δουλειές του σπιτιού"είπε,σπρώχνοντας τον ώμο μου με δύναμη.Τόσο δυνατά που έπεσα κάτω και δάκρυα άρχισαν να βγαίνουν από τα μάτια μου.

"Τι πάει λάθος μαζί σου!"τσίριξα,και πετάχτηκα πάνω πηγαίνοντας προς το μέρος του.Σήκωσα το χέρι μου για να τον χαστουκίσω,αλλά έπιασε τον καρπό μου σφιχτά στο χέρι του.

"Δεν θα το έκανα αν ήμουν στη θέση σου.Μην το πάρεις λάθος μου αρέσει η βία,αλλά όχι όταν δεν είναι σε ίσα στρατόπεδα."είπε κρατώντας ακόμα πιο σφικτά τον καρπό μου για δεύτερη φορά από τότε που γνωριστήκαμε.

"Σταμάτα Harry!Με πονάς!"έκλαψα.Μου έδωσε ένα τελευταίο βλέμμα,πριν ελευθερώσει τον καρπό μου,αφήνοντας ακόμα λίγα αποτυπώματα από τα δάχτυλά του στο δέρμα μου.Κατσούφιασα και πήγα στο ντουλάπι για να πάρω μια άλλη μπάρα πρωινού,γεμάτη μίσος για τον άντρα με τα τατουάζ.

Το υπόλοιπο πρωινό ήταν σε απόλυτη ησυχία,όχι όμως την άνετη ησυχία,αλλά την άβολη,με ένταση που ήταν ανυπόφορη.Πως μπορεί το ένα λεπτό να είναι ο μεγαλύτερος κόπανος και μετά από λίγο να τρώει ήσυχα.Κοίταξα πάνω για να τον δω να με κοιτάζει,και γρήγορα κατέβασα το κεφάλι μου κάτω και έδιωξα το παράξενο συναίσθημα στο στομάχι μου.Μου δημιουργούσε άγχος,πολύ άγχος.Γιατί δεν μπορούσε να το καταλάβει αυτό,πως είναι ότι πιο τρομακτικό υπάρχει σε αυτόν τον πλανήτη.Προφανώς και το ξέρει αλλά το χρησιμοποιεί για  όφελός του.

Τελειώσαμε το πρωινό μας στην ησυχία και πέταξα τα περιτυλίγματα.Γύρισα για να βρω τον Harry ακριβώς από πίσω μου.Το σώμα μου σκλήρυνε καθώς τύλιξε το χέρι του γύρω μου και πέταξε το χαρτί στα σκουπίδια.Έκανε μια παύση για λίγο πριν κάνει βήματα προς τα πίσω και πάει μακρυά στην άκρη του πάγκου.Η αναπνοή μου έβγαινε σε μικρές ανάσες πριν τελικά χαλαρώσω.

Γύρισα και άρχισα να περπατάω μακρυά από τη μεγάλη και οπωσδήποτε πανάκριβη κουζίνα πριν ο Harry με σταματήσει με τη σκληρή φωνή του.

"Ελπίζω να μην σχεδιάζεις να πας επάνω,γιατί έχεις ακόμα να συναντήσεις κάποιους ανθρώπους."είπε κάνοντας το σώμα μου να γυρίσει προς αυτόν.Σήκωσε τα φρύδια του και σταύρωσε τα χέρια του στο στήθος του."Πες μου Arabella,θα πήγαινες πάνω;"

"Πήγαινα"είπα κοιτάζοντας κάτω και ενώνοντας το χέρι μου με τον αγκώνα μου πίσω από την πλάτη μου.

"Πάνε βάλε τα παπούτσια σου και κατέβα κάτω,θα μας ζεστάνω το αμάξι και θα κάνω ένα γρήγορο τσιγάρο ωστόσο." είπε τοποθετώντας το κινητό του πίσω στη τσέπη του μαζί με το δερμάτινο πορτοφόλι του.

Έγνεψα και πήγα πάνω.Μπορούσα ήδη να φανταστώ πως οι φίλοι του έμοιαζαν.

Το δεύτερο μέρος ανέβηκε.Συγνώμη που το κατάλαβα μετά από τόσες μέρες αλλά όταν έκανα τον έλεγχο στο κείμενο,όλα έδειχναν εντάξει.Σολιάστε και ψηφίστε και τα λέμε στο επόμενο.

Χρύσα.