Chapter 6
Kurt's POV
(When Eric asked Izzy)
Ano kaya sinabi nun?
Tas tinignan ako ni Izzy at un nginitian ko tas humarap sya kay Eric
at ngumiti sya abot hanggang mata at yun nafeel ko ung sakit ung sakit na may nagpapasaya
sa kanya ng iba :( ano ba toh? umalis ako dahil dito sa nafefeel ko
umupo ako sa bench at pinaglaruan ang cellphone ko Hayyy..... :(
Tapos dumating si Eric
"Yow! Kurt,why the long face?" -Eric
"Uhhhh... Wala -___-,Umm.... Saya mo?" -Ako
"Tol si Izzy pumayag syang ligawan ko sya!!" -Eric
At nanigas ako sa pwesto ko ganun pala kaya pala napangiti ng ganun si Izzy dahil kay Eric :(
nadurug puso ko at konti na lang iiyak na ko :( ano tong nararamdaman ko kay Izzy? Okay Kurt wala toh!!
Kurt wala toh!!! Wait Sus! Kurt tama na
"Congrats bro wag mo lolokohin ahhh ge alis na ko" -Ako
Tumayo na ako at iniwan si Eric dun
At kailangan kong iwasan tong Izzy na toh or I can just mistreat her so she could avoid me
I don't want my feelings for her grew
Izzy's POV
After kong kinuwento kay mama nagpabuhat ako kay Kuya hehehe :p
"Aray!!!!,Kuya dahan dahan nman ohh" -Ako
"Arte mo ikaw na nga tinutukungan -.-" -Kuya
"You're not holding me right huhu" -Ako
"Bigat bigat mo noh reklamo ka ng reklamo -.-" -Kuya
"Mas mabigat ka :pp" -Ako
"Ihulog kita ye" -Kuya
"Gaan mo kuya hehe" -Ako
"Good" -Kuya
Linagay na ako ni Kuya sa bed ko at umalis na sya ininom ko ung pain killers
at natulog
-3 am-
*At kahit mahal kita....🎶🎶🎶🎶🎶*
"Putek naman 3 am may nagcacall -___-"
*unknown number calling*
"Ugh! Sino toh? -__-"
"Hello sino to? -__-" -Ako
"Sorry kung nagising kita :)" -unknown
(Shock! Puge ng boses hihi)
"Sino ka?" -Ako
"Ay! Sorry I'm Cayden" -Cayden
"Uhh.. I don't know you how'd you get my number?" -Ako
"I'm from Brightwood I got your number from Trix" -Cayden
"And why did ya get my number?" -Ako
"Well..... I don't exaclty know Lol haha" -Cayden
(Shet cute ng tawa huehue)
"Ahhh well kailangan ko ng matulog I got school" -Ako
"Oh yeah school hehe... Btw I'm Sir Tyler's brother" -Cayden

BINABASA MO ANG
My Seatmate
Ficção AdolescenteI fell the moment I sat beside you I was just too blind to see it and you were mute to say it