Chapter 1

842 17 0
                                    

AN: hello guys binura ko po yung 1st chapter. At inulit ko po.. aminin nio ang pangit diba. Kaya ayun inulit ko hahhahaha...

Btw thank you sa pagtangkilik ng mga stories ko readers. Hahaha. By the way this anothwr VR story. But i would not include there names. Haha. Para maiba naman...

Enjoy *_*

*Chapter 1*

*biglang nagising si Ana sa animo'y nakakatakot na paniginip*

Ana's Pov

Loosen up Ana..

Loosen up! It's just a dream.

Don't worry...

He--he's not here....

You're free now...

And Alive....

*tingin sa mga pasa at sugat niya *

*bigla siyang naluha*

I can't believe it... kahit na nakalayo na ko sa kanya. He's face is still haunting my very soul.

He even left marks reminding me of the horror he brought to my life.....

The pain.....

The sufferings....

But no, Ana you have yo fight. Fight for yourself and for your child....

*hawak sa tiyan niya*

Having his child is a risk..

because i know him...

I know him very well..

Ayokong maranasan iyon ng magiging anak ko...

That is why i ran away. For the sake of my child...

Pero di ko alam kung saan ako pupunta...

Dito ako dinala ng aking mga paa sa Batangas...

I don't have any idea about this place...

I feel so alone.....

Ansd helpless right now.

Lakad lang ako ng lakad... di ko alam kung saan ako pupunta. Having least amount of money...

That can provide me food for only a week...

I don't know what to do. Di ako makakahanap ng trabaho.. sa kalagayang ito na haloa hugis bola na ang tiyan..

.....

*napatigil ako sa paglalakd ng biglang humarang ang dalawang lalaki sa aking harapan*

Lalaki 1: bakit nagiisa ka sa daan?? Delikado na dito pag gabi

...

Lalaki 2: oo nga.. mrs. Buntis ka pa naman...

*nakangising sabi nia*

Ana: *ramdam nia ang panganib na dala ng mga lalaking iyon sa harapan nia kaya nagmamadali syabg naglakd paalis*

Ah.

. Hu-waag na po salamat....

Lalaki 1: huwag kang kikilos...

*sabay tutok sa kanya ng kutsilyo*

Kundi pareho kayo ng anak mong mamamatay.....

*sabi nia sabay tutok sa kanya ng patalim*

Ana: huwagggg po.... maawa po kayo sa amin...

Naluluhang sabi ni Ana...

Lalaki 2: ssshhhhh.... di ka nmin sasaktan. Akin na yang bag mo.

Ana: huwaag po.. maawa na po kayo sa akin...

Living The PastTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon