Resisting a Gangster

Chapter 6*

"Ha?---Ah.. " Grabe. Di ko inexpect  na babalikan niya ako dito.

"If you don't fucking like to get inside I will fucking leave and let you be fucked by roaming assholes!" Sigaw niya sakin. Nagmadali naman akong pumasok sa kotse niya.

So he was thinking I might get raped? That is concern? Akala ko ba heartless 'to?

"Thank you kasi binalikan mo ako dito. Pero galit pa din ako sa mga sinabi mo sakin kanina kasi di ako ganoon." sabi ko ng malumanay.

Hindi siya nagsalita. Nanatili siyang nakatingin sa kalsada. Asshole pa din pala siya. -_-

Sa di kalayuan papalapit na kami sa malaking bahay--wait, let me correct myself. A mansion? Nasa tapat na kami ng gate pero walang guards. Kusa lang bumukas yung gate para papasukin yung kotse ni Rio. Wow. This. Is. A. Huge. House.

Inihinto ni Rio ang kotse sa garage at saka lumabas at naglakad papunta sa pinto. Ako naman nakatitig lang sa kanya. Wow. This man is beautiful and his actions reflect grace. Bigla siyang huminto at bumalik sa kotse nung nalaman niyang nasa loob pa rin ako. 

"Ano? You want to stay there?" sabi niya akin with such annoyance. Napaka mainitin naman ng ulo nitong lalaking 'to aba!

Nagmadali akong lumabas. Kainis naman 'to. Akala ko naman kasi pagbubuksan ako ng pinto! Malay ko ba? Oh well. Bad boy nga pala siya. Err. 

"Follow me." he said in a displeased tone. God. Mahihirapan ako sa lalaking to.

We entered the door and a vast sala met me. Wow. The house is decorated with classical paintings. The interior is classical too, in black and white. Everything, from vases to the couches to the mats-- they are all in black and white. So manly. 

Pero ang tahimik. Sobrang tahimik. Ang naririnig ko lang yata eh ang paghinga ko na hirap dahil sa kaba. Biglaan lang lahat to. Di ko alam tong pinasok ko kaya dapat panindigan ko to--kahit mahirap.

"Sit." he said, pointing on one of the couches. Makautos?

I obeyed. Takot ko lang sa lalaking to. Umalis siya ta nagkaroon ako ng chance na titigan siya from his back. Oh Lord forgive me but he has fine ass. Halatang regular siyang nagg-gym kasi ang ganda ng built niya. Nung nawala na siya, pinagmasdan ko yung bahay niya. Wala pa ring ingay galing sa kung saan. Wala kayang tao dito bukod sa kanya? How about his family?

I startled when he came back. He is staring at me and I look at my hands. Shet nakakakaba talaga. May dala siyang first aid kit at inilagay niya ito mesa na nasa harap ko. Tumabi siya sakin... Oh jeez..His scent, his warmth--I can feel them with his proximity. Can I die now? This man is just incredibly good-looking.

"Where's the pain? Let me see." sabi niya, stern pa rin ang voice. Lagi ba talaga siyang galit?

Nung naalala ko na walang masakit sakin, bigla akong kinabahan. Nanaman. shit pano pag nalaman niyang nagpapanggap lang ako? Malamang walang pasa yung tagiliran ko kasi hindi naman malakas yung pagtama ko sa kotse niya. Oh jeez.

"Ah-- ano kasi.. Dito oh.. sa tagiliran ko. Ako na lang bahala gumamot sakin sa comfort room. Nahihiya kasi ako pag ikaw yung gagamot sakin.. You are a guy afterall.." alibi ko. pakshet ang babaw at ang pangit ng alibi ko!

His eyes dilate, then calmed. "Eh bakit kasi ayaw mo pa sa ospital?" his voice with irritation.

"Sinagot ko na yan kanina." 

Nanahimik siya. "Fine. There, go there, left."

Tumayo ako at naglakad na. I need to be away from him. Just for a while.

***

Goddamit! This lady is real fine looking. Wala pang babae ang nakakapunta dito sa bahay ko. Siya pa lang. And to think she is anonymous to me. What the fuck is happening to me?

Tumayo siya para puntahan ang comfort room. Her back view...Shit. I need to get her away from here or else I will set my tempting self free. Damn it.

Why did I fetch her back on the road? Why did I let her look in my eyes straight? Why does she have an effect on me? Goddam questions I have.

***

I sighed in front of the mirror. No. Kailangan ko nang harapin to. Breathe in. Breathe out. Breathe in. Breathe out. You go girl!

Lumabas ako ng cr at bumalik na papunta sa kanya. He is staring again at me. Oh geez this good looking man. Inabot ko sa kanya ang first aid box. 

"Salamat. Kahit masungit ka pinahiram mo pa rin ako ng pang-gamot." I said in a childish way and then I smiled. 

I saw something in his eyes as I smiled.. Awe? Sana. Nahiya tuloy ako bigla. Di ako sanay na magpa-cute sa mga lalaki. Oh jeez.

Tumingin ako sa relo ko. It is late already. Ang bilis naman ng oras! Paano ako uuwi? 

"Ah.. ano kasi.. Lowbatt yung phone ko. pwede bang makitawag? Para magpasundo ako sa mga bodyguards ko. Sorry ha?" sabi ko sa kanya.

Tumingin siya sa relo niya. "No it's late. You'll sleep here."

Nagulat ako. shit. Not now! Ngayon na agad agad ako kikilos para sa plano? pwedeng sa susunod na lang? Kailangan mag sink in muna sa isip ko yung mga gagawin ko bago ako magpatuloy. Masyadong confusing ang... titig niya.

"Ah hindi. Hindi pwede eh.." sabi ko. 

"Okay. Ikaw bahala." Umalis siya at pagbalik niya, may dala na siyang phone. Sus. Bakit di niya ipahiram na lang yung hawak niyang phone kanina?

"Here. Call them." he said in a cold voice. Again.

"Thank you ulit, excuse me." Lumayo ako para tawagan sina Choco.

"Hello? Choco! Lowbatt na phone ko! Sunduin niyo na ako dito!!!"

Narinig ko sa kabilang linya na nagkumpulan sila para pakingan ako. Letseng mga bakla 'to pinahamak pa ako.

"Bakit? pinapauwi ka na ba ni Rio?!' sabi ni Choco. Annoyed pa siya ha? Ano ba namang klaseng tanong yan?

"Ano bang tanong yan? Syrempre gusto ko na umuwi!" I rolled my eyes.

"Pinauwi ka na ba niya?"

"Hindi.."

"Ang shonga naman! Di ka naman pala pinapauwi tapos uuwi ka?" sabi ni Choco 

"Ha? Eh pero natatakot ako! Chocs sunduin niyo na ako dito please!" 

"Tanga! Huwag ka nga! Kaya mo yan! Diyan ka na matulog. Di ka pa niya kilala kaya wala yang gagawin sayo. Trust me.. I know beri well bwahahahaha! Pati di ka naman maaano niyan dahil parehas kayo lalaki gaga!"

"Pero--"

Binaba na ni Choco yung phone.

Goodluck to me..