Get Tangled Up In Me

~Hana~

The Assistant's POV 

"Is it weird if I tell you thatI have a thing for nerdy guys?" Bulong ng katabi ko sa akin.

"Hindi kaya. I actually find it refreshing. Marami na kasing nahuhulog sa mga jocks," Ngumiti ako.

"Remember to reseach on the background of Emily Bronté. Other than that, class dimissed," Umalis na si ma'am dala-dala yung mabibigat niyang books.

"Bye ate. See you later," I waved her goodbye.

Lumabas na ako ng classroom, hawak ko yung textbook ko. Tuloy tuloy pa rin akong lumakad kahit na alam ko na meron sumusunod sa akin. Binagalan yung paglakad ko nang naramdaman ko na papalapit na siya

"So what about her?" Ang sabi ng lalaki na ngayon katabi ko na. Lumingon ako at nakita ko na matangkad siya yung leeg niya ay hanggang ulo ko lang, magulo ang buhok, at nakatuck-in na ewan ang shirt niya. Kilala ko ito. Wag kayong mag-alala =)

Itong pagoda na katabi ko ay si Maximus Arcilla. Max for short. Siya ang aking best friend ko since... 

. 

. 

. 

. 

Hindi naman kami childhood friends. Actually naging close lang kami nung pagkatapos ng prom.

I really owe him one.

Maraming magandang nagyayari sa akin simula nung nakilala ko siya.

Wow! Medyo matagal na rin kami. Kung maka kami lang ako, ano? Parang fafa ko lang itey. Ansaveeehhhh!

Back to Mr. Arcilla, siya ay isang prelaw student. Parehas kaming nag-aaral sa North Vanduct University.

Oo matalino itong mokong na ito.

Competitive pa and he can't stand to lose sa mga tao na hindi tumataas sa level ninya.

He rarely loses.

Bagay na bagay ang course niya sa ugali ninya.

Manipulative....

Competitive...

Argumentative....

Basta! Lahat nang may -tive. Ahaha. Loka loka talaga ako

"Amy de Leon. Fashion mechandise ang course. She's 19 years old at ang mom may business na botique," sinagot ko habang may kinakalikot ako sa bag. Hinanap yung headphones ko.

He scoffed, "Anong binebenta na clothes? Ukay?" Hindi niya inaalis yung mata niya sa maliit na librong binabasa.

"Definitely!" Sabay tango ko. Inipit ko yung headphone sa magkabilang tenga.

From his thick rimmed glasses, nakita ko how he boredly rolled his eyes,"Average girl. What else?"

Nag sigh ako, "Naka-19 boyfriends na siya. Loves to party. Lost her virginity to her 10th boyfriend."

Tumingin siya sa akin at nagsmirk siya. Alam mo yung satisfied arrogant smile? Yung ang sarap sarap batukan."So I am correct?" Actually hindi siya nagtatanong. That's what a rhetoric phrase is. When he says 'so i am correct?', he actually means so I AM correct. Gets mo?

Linabas ko ang wallet ko at sinalampak yung 20 pesos ko sa kamay niya na kanina pang nag-aabang. "Oo na. She IS naughty."

"Nice! And here you thought na nice girl siya?" Sinuksok niya yung pera sa bulsa.

"Eh kasi naman. She looks like it," kinamot ko yung ulo ko. Ito kasi yung nakakaasar, I tend to be...

"Gullible," he muttered under his breath.

Yeah. That's the right term. Gullible it is. Translation: tanga, uto-uto, naive, kung baga masyado akong madaling paikutin.

Sinuksok niya yung libro niya sa bag at humarap siya sa akin, "That is called the Key of Deception. Have I taught you nothing?" Meron siya yung ano eh...Sermon! Pinagalitan niya ako.

"Eh kasi naman.."

Pinitikan niya ako sa noo. Masakit yun (Check the side for Chloe's reaction XDD)

"Masakiitt!! Oo na. Ikaw na ang lawyer!" Hinaplos ko yung forehead ko.

"Law student."

"Pero speaking of parties. Guess what kung sino ang inimbita?" Ngumiti ako very proud of myself.

"Ikaw?" Tinaasan niya kilay niya.

I shook my head, "Nope...TAYO."

"Oh bakit ako nasama diyan?"

"Napansin ka kasi nila. Imbitahin ko daw kita kasi para mawala yung attention mo sa books," Pinipilit kong hindi tumawa.

Napangiti na lang siya, "Kung alam lang nila."

Tama nga siya. Kung alam niyo lang.