The Red String of Fate

Chapter 10: Cousins

Kaso....

"Are you okay na? Do you want something?" Tanong babae na naka talikod

"Water please" sabi naman ni ron

Habang kumukuha siya ng tubig, medyo nasisilayan ko na siya and oh my gosh guess who.. It's Safara!

"Thanks safara" sabi ni ron

"Uhm, where's your girlfriend by the way?"

Agad naman akong pumasok at nakita ako ni ron at safara. "Hey honey" sabi niya

"Hi" sabi ko at nilagay muna ang pinamili ko sa table at umupo sa tabi nya.

"Wait, Julian Rivera right?" Tanong naman ni safara. Obviously, yeah the one and only

"Yes, You, are..... Safara Siy?" Tumango sya at nakipag shake hands

"Oh magkakilala na pala kayo. Safara, she's my girl, lian" then he smiled

"Well I better be going. Alagaan mong mabuti yang pinsan ko ha lian? Bye!" Sabi nya then left.

At nag wave ako. But wait, magpinsan sila??
"Uh, ron mag pi-"

"Yes, we're cousins" tapos nag smile sya. Pero alam na ba niya yung issue nila ni cj? Kase kung oo, sigurado akong hindi niya lalapitan si cj kahapon sa restaurant, cause may ibang ka date si cj yesterday. Hindi naman niya hahayaan na habang nasasaktan si safara, si cj may iba diba? Pero alam ko na wala akong karapatan na sabihin yun. Dapat cj and safara should deal with it. Ayoko ng makisali pa.

"A-ah.." Sabi ko at nagdadalawang isip pa

"Did you take your medicine na ba?" Tanung ko

"Yes honey" sabi nya ng masigla. I'm glad that he's happy.

Habang nag k'kwentuhan kami ni ron, biglang bumukas ang pinto at nakita ko si tita na maganda din ang aura

"Ron, your doctor said pedi ka na umuwi tomorrow. You better rest para may lakas ka ha? I'll go na. Napapunta lang ako saglit to check on you. Well I'm kinda late na. I'm not sure kung makakapunta ako mamayang gabi, medyo busy eh. Bye" sabi ni tita na nagpagaan sa loob ko. Finally, napanatag na ang loob ko dahil nalaman ko na okay si ron. Pero aalagaan ko parin sya, and we will fight his cancer together.

"Thank you ma. Bye" sabi ni ron. Nakita ko na masaya talaga siya.

Tinignan nyako at nagsalita.."Sabi ko naman sayo na wag ka na umiyak diba? Cause I'm fine honey, I won't die that quick, I can't leave you." Sabay yakap ko sakanya.

-----

*kinabukasan*

*knock...knock*

"Excuse me po sir, tatanggalin ko lang po ang dextrose niyo bago kayo umalis." Sabi ng nurse. Kinuha ng nurse ang kamay ni ron at dahan dahan ng inalis ang dextrose at nilagyan na ito ng parang band aid.

"Ron, we paid your bills. Pedi ka ng umuwi." Sabi ni tito

"Thanks dad. I'll go change."
Sabi ni ron at nagbihis na.

"Uh, iha thank you for taking care of our son, we owe you." Sabi ni tita at niyakap ako

"Wala po yun tita, I-I love him kaya responsibilidad ko po ang alagaan siya." Sabi ko naman

"I'm done." Sabi ni ron na kakalabas lang galing sa cr at naka bihis na.

"Sasamahan na kita sainyo."Sabi ko naman

"Sabay ka na sa driver namin iha it's outside. Well, aalis kami ni Annabelle(mommy ni ron) for a business trip. We better go." Sabi ni tito at umalis na sila.

"Let's go, sabi naman ni ron" at hinawakan na ang kamay ko palabas ng ospital.

---------------------------------------

SORRY GUYS SHORT UPDATE. MEDYO BV KASI EH. SORNA, STRESS EATING HELPS NAMAN DIBA? KAYA LALAMON NALANG AKO HEHE.